Ας είμαστε ρεαλιστές. Είναι δύσκολο να βρεθούν είκοσι «Σταύρος Δήμας» μέσα σε ένα κλίμα πόλωσης, πολιτικής αθλιότητας, καφρίλας ορισμένων βουλευτών και αδυναμίας να αντιληφθούν κάποιοι την κρισιμότητα των στιγμών....
Όχι ότι είναι αδύνατο αλλά σαφέστατα θα πρέπει να γίνουν πολλά προκειμένου να πειστούν 20 βουλευτές τουλάχιστον για να ψηφίσουν υπέρ της ομαλότητας στη χώρα. Ωστόσο, ήδη είμαστε σε θέση να πληροφορηθούμε ότι συμβαίνουν πράγματα και θάματα στο παρασκήνιο.
Και από την πλευρά της προσπάθειας που γίνεται για να συγκεντρωθούν οι 180 αλλά και από την άλλη πλευρά, από εκείνους που θέλουν να δημιουργήσουν συνθήκες εγκλωβισμού του πολιτικού συστήματος ώστε να κάνουν πλιάτσικο τα κοράκια που καραδοκούν. Οι πληροφορίες μας λένε ότι θα εκδηλωθούν κινήσεις και θα βγουν στην επιφάνεια θέματα και πρωτοβουλίες που θα προκαλέσουν τεράστια αίσθηση. Δεν είναι καθόλου τυχαία τα μυστικά δείπνα που γίνονται μεταξύ πολιτικών, οι συναντήσεις επιχειρηματιών (όπως η χθεσινή του Μπόμπολα με Ψυχάρη και Βαρδινογιάννη), οι κινήσεις για συνεννόηση μεταξύ ακόμη και ετερόκλητων δυνάμεων όπως η πρωτοβουλία των «8» που θα καταθέσει ίσως και σήμερα νέο κείμενο και θα αναζητήσει περισσότερες υπογραφές. Η πρωτοβουλία αυτή θα κινείται στη λογική της εκλογής Προέδρου, της διεξαγωγής εκλογών μέσα στο 2015 χωρίς να υπάρχει προσδιορισμένη ημερομηνία και βεβαίως της αναθεώρησης του Συντάγματος. Πρόκειται για μια πολύ σοβαρή κίνηση που ξεκινά από τον Σπύρο Λυκούδη ο οποίος αποδείχθηκε πιο έντιμος και πιο «παντελονάτος» από ορισμένους άλλους προοδευτικούς της Αριστεράς, πρώην συντρόφους του στη ΔΗΜΑΡ.
Και αυτός και ο Ψαριανός και η Μάρκου αντιλαμβάνονται περισσότερο κι από ορισμένους «υπερπατριώτες» της Δεξιάς, το διακύβευμα για την Ελλάδα και στέκονται στο ύψος των ιστορικών στιγμών. Αλίμονο σε άλλους που επιβιώνουν τόσα χρόνια πουλώντας τον πατριωτισμό τους για λίγα ψηφαλάκια ή για την πολιτική τους καριέρα.
Αυτές οι κινήσεις σοβαρότητας και σταθερότητας έρχονται να προστεθούν και σε πρωτοβουλίες που θα πάρει και το ίδιο το Μαξίμου, όχι στη λογική πάντως του βρόμικου παιχνιδιού που παίζει ο Βενιζέλος. Αλλά στη λογική του να θέσουν τους βουλευτές προ των ευθυνών τους. Το μήνυμα του πρωθυπουργού χθες από τις Βρυξέλλες ήταν σαφές και ενδεικτικό της στρατηγικής που θα ακολουθήσει η κυβέρνηση. «Κανένας δεν θα τζογάρει με τις θυσίες του ελληνικού λαού. Ούτε εγώ ούτε το πολιτικό σύστημα δεν θα τους το επιτρέψουμε», είπε ο Σαμαράς κι ελπίζουμε κάποιοι να το κατάλαβαν. Οι «χοντρόπετσοι» δεν ιδρώνουν από τέτοιες ιστορικές φράσεις και από εκκλήσεις για τη σωτηρία της χώρας. Όμως, θέλουμε να πιστεύουμε ότι τουλάχιστον από τους ανεξάρτητους βουλευτές, αλλά και από τους ΑΝΕΛ και τη ΔΗΜΑΡ υπάρχουν εθνοπατέρες κι όχι άβουλα οργανάκια που θα θέσουν σε κίνδυνο ό,τι κερδήθηκε με τόσο κόπο.
Αλλά το ερώτημα που τίθεται σε ορισμένους κυρίους (;) της λεγόμενης κεντροδεξιάς που δηλώνουν πατριώτες. Τι έχουν να κερδίσουν αν οδηγήσουν τη χώρα στις εκλογές; Θέτουν σε κίνδυνο την ομαλή πορεία της οικονομίας και δίνουν πλεονέκτημα στον ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό επιδιώκουν; Και αφού λέγονται αντιπρόσωποι του λαού γιατί δεν αφουγκράζονται την αγωνία του που δε θέλει εκλογές; Γιατί δεν τον υπηρετούν όπως πρέπει και αντίθετα σκουπίζουν την αυλή του Τσίπρα; Πιστεύουν ότι είναι ο Αλέξης ικανότερος από τον Σαμαρά να κρατήσει στους ώμους του τις τύχες της πατρίδας; Αν ναι τότε ας προσχωρήσουν στον ΣΥΡΙΖΑ όπως έκανε η Ραχήλ Μακρή, η Τζάκρη και ο Μιχελογιαννάκης.
Και δε μιλάμε για τον Καμμένο με τον σωματοφύλακά του τον Κουίκ. Αυτοί θα γραφτούν στις πιο ντροπιαστικές σελίδες της ιστορίας. Μιλάμε για άλλους δεξιούς που μπορεί να τους χωρίζουν πολλά με τον Σαμαρά και τη ΝΔ αλλά εδώ δεν έχουμε ξεκαθάρισμα λογαριασμών. Πρόεδρο της Δημοκρατίας ψηφίζουμε και όπως πολλοί από αυτούς ομολογούν, ο Σταύρος Δήμας είναι άξιος για να αναλάβει το ύψιστο αξίωμα. Επομένως, ας παραμερίσουν τις διαφορές, τις πικρίες και τις αντιπαλότητες κι ας υψώσουν το ανάστημά τους στην αριστερή λαίλαπα που πλησιάζει.
Η χώρα δεν χρειάζεται αυτή τη στιγμή εκλογές. Θα είναι καταστροφικές κι όποιος τις προκαλέσει θα έχει την ευθύνη για τις δύσκολες ημέρες που θα έρθουν.
Η χώρα δεν χρειάζεται ούτε κυβερνήσεις ειδικού σκοπού, όπως πρότειναν οι πραιτοριανοί του Βενιζέλου. Η Ελλάδα δεν είναι χώρα με ειδικές ανάγκες για να έχουμε και κυβερνήσεις ειδικού σκοπού. Ο Σαμαράς εξελέγη για τέσσερα χρόνια κι αυτός πρέπει να ολοκληρώσει το έργο του. Όλα τα υπόλοιπα είναι βρόμικα και πρόστυχα και υποκινούνται από άθλια πολιτικά και επιχειρηματικά συμφέροντα που παίζουν παιχνίδια με τον ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ και άλλους, αλλά ταυτόχρονα παίζουν και με τη φωτιά που μπορεί να κάψει την Ελλάδα.
Η χώρα δεν χρειάζεται επίσης μια παρατεταμένη προεκλογική περίοδο που θα παραλύσει τα πάντα. Ήδη 10 μέρες έχουμε πολιτική αβεβαιότητα και δεν κουνιέται φύλλο. Κανείς δεν πληρώνει, νομοθετικό έργο δεν παράγεται, δουλειά δεν γίνεται. Φανταστείτε τι έχει να συμβεί αν οριστεί ημερομηνία εκλογών μετά από 2-3 μήνες.
Η χώρα χρειάζεται σταθερότητα και ολοκλήρωση του έργου της κυβέρνησης. Είναι μπροστά σε μια δύσκολη διαπραγμάτευση, οι ξένοι καραδοκούν να μας κατασπαράξουν. Παράλληλα, εκκρεμεί η Συνταγματική Αναθεώρηση και δεν πρέπει να χαθεί η ευκαιρία. Και τέλος είναι πολιτικά άθλιο να γίνεται ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας βορά στις ορέξεις ορισμένων για την εξουσία.
Ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Τσίπρας, αν αγαπούν την πατρίδα και θέλουν να την υπηρετήσουν μπορούν να περιμένουν την ώρα τους, Αλλιώς θα έχουν βάλει ταφόπλακα στις θυσίες των τελευταίων πέντε ετών.
Όσοι λοιπόν σύρουν τη χώρα σε περιπέτειες πρέπει να ξέρουν ότι έχουν και ευθύνες.
Γιατί όπως έλεγε και ο μεγάλος Καζαντζάκης:
Ν’ αγαπάς την ευθύνη
να λες εγώ, εγώ μονάχος μου
θα σώσω τον κόσμο.
Αν χαθεί, εγώ θα φταίω
