Αρκούσε μια φράση του Νίκου Παππά στον Βασίλη Ταλαμάγκα, περί του περιορισμένου αριθμού τηλεοπτικών αδειών πανελλαδικής εμβέλειας που θα διατεθούν, για να ακολουθήσει… πανικός.
Στην Ελλάδα της κρίσης και των Μνημονίων, υπάρχουν ακόμη εκείνοι που ....
είναι πρόθυμοι να υπερασπιστούν τη διαπλοκή. Δηλαδή εκείνους που εδώ και δεκαετίες, από την έναρξη της ιδιωτικής τηλεόρασης μέχρι και σήμερα, ποδηγετούν την ενημέρωση, στηρίζουν την ανακύκλωση ενός μοιραίου και άθλιου πολιτικού συστήματος με επιγόνους… ακόμη χειρότερους, ζουν από τα δάνεια των τραπεζών και από τον ιδιότυπο μιντιακό γκανγκστερισμό του “σας κόβουμε, αν δεν ανταποκριθείτε στα αιτήματά μας”.
Φυσικά, με αυτή την πραγματικότητα γαλουχήθηκαν γενιές Ελλήνων. Μάθαμε στον… σανό. Γιατί, ορισμένοι τον ανακάλυψαν τώρα που κυβερνούν οι λαϊκιστές του ΣΥΡΙΖΑ. Σανό είχαμε και πολύ νωρίτερα. Ποτέ μάλιστα όπως στην εποχή Σημίτη, που τα διαπλεκόμενα θα ήθελαν να αναβιώσουν. Για τη δική τους επιβίωση.
Τα προβλήματα για τη διαπλοκή των media ξεκίνησαν όταν… τα λεφτά τελείωσαν. Και την ίδια περίοδο, μια κοινωνία σε βαθιά μελαγχολία, στράφηκε στο διαδίκτυο, κυρίως όμως στα social media. Τα τελευταία άλλωστε είναι αφιλτράριστα. Δεν χωρούν εκεί “νταβατζήδες”.
Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να τιμωρηθεί για τον δικό της “σανό”. Θα της οφείλουμε όμως και μια μεγάλη ευγνωμοσύνη, αν βάλει λουκέτο στα τηλεοπτικά κανάλια της διαπλοκής. Αν τους βγάλει από την πρίζα…
Παρόλο που κάποιοι, δήθεν σοβαροί και αξιόπιστοι, θα μας ζητήσουν σε λίγο να κάνουμε… απεργία πείνας, σαν τον Μιχελογιαννάκη έξω από τη Βουλή, επειδή η διαπλοκή θα χάσει τα κανάλια της.
