9 Ιουνίου 2016

Προς ταραγμένο καλοκαίρι;


Ο ΣΥΡΙΖΑ πασχίζει απεγνωσμένα να «αλλάξει την ατζέντα», γιατί προφανώς, η πολιτική επικαιρότητα μοιάζει πια «ασφυκτική» για τον ίδιο…
Αλλά ό,τι κι αν σκαρφίζεται, δεν «τραβάει»…

Όποιο «νέο αφήγημα» επιλέγει, του βγαίνει «ξινό» και το εγκαταλείπει, για κάποιο άλλο, το οποίο σε λίγο του βγαίνει επίσης ξινό και το εγκαταλείπει κι αυτό…
Πήγε να μας πει πως με το που έκλεισε η αξιολόγηση θα… «βρέξει δισεκατομμύρια».
Τελικά του έβγαλαν την πίστη μέχρι να την κλείσουν, του το καθυστερούν συνέχεια και θα του δίνουν χρήματα με το σταγονόμετρο!
Ίσα-ίσα να πληρώνει χρεολύσια στους δανειστές και κάποιες ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις προς ξένους προμηθευτές εταιριών…
Χρήματα στην ελληνική οικονομία θα μπουν ελάχιστα ως το Σεπτέμβριο.
Και στο μεταξύ θα έχουν συσσωρευτεί περισσότερες καινούργιες ληξιπρόθεσμες οφειλές απ’ όσες θα ξοφλήσουν.
Πάει λοιπόν το «παραμύθι» πως, τάχα, θα «βρέξει δισεκατομμύρια»…
Πήγαν να «αλλάξουν σελίδα» με την πρωτοβουλία για τον αναπτυξιακό νόμο.
Δεν κάνουν ούτε τις μισές τομές απ’ όσες είχε τολμήσει η κυβέρνηση Σαμαρά και τους λένε όλοι πια – κι όχι μόνο η ΝΔ:
- Ξεχάστε το παιδιά! Με τέτοια φορολογία που φέρατε και τέτοια γραφειοκρατία που αποκαταστήσετε, επένδυση δεν πρόκειται να υπάρξει! Από-επένδυση έχουμε…
Πάει και το «παραμύθι» της ανάπτυξης!
Πήγαν να γυρίσουν την ατζέντα στον εκλογικό νόμο. Θα φέρουν λέει απλή αναλογική.
Αλλά βγήκαν κάτι δικοί τους και είπαν την αλήθεια:
- Αν έχουμε πλήρη απλή αναλογική στην Ελλάδα θα προκύψει ακυβερνησία! Μπράβο που το κατάλαβαν, έστω και τώρα…
Κι ύστερα είπαν, εντάξει, δεν θα είναι απλή αναλογική… εντελώς, αλλά θα μειώσουμε το μπόνους το 50 εδρών στο πρώτο κόμμα και θα σπάσουμε τις μεγάλες εκλογικές περιφέρειες.
Το σπάσιμο των μεγάλων εκλογικών περιφερειών, το είχε προτείνει από το 2010 το ΠΑΣΟΚ του ΓΑΠ κι είχε συμφωνήσει τότε αμέσως η ΝΔ.
Ο ΣΥΡΙΖΑ τότε ούτε που το συζητούσε…
Σωστό είναι, αργά το κατάλαβε και ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά από μόνο του δεν αρκεί.
Το ζήτημα είναι τι θα γίνει με το πλαφόν του 3%, για να μπουν τα μικρά κόμματα στη Βουλή.
Όσα βρίσκονται άνετα πάνω από το 3%, δεν θέλουν να χαμηλώσει, γιατί φοβούνται πως αν πάει στο 2% ας πούμε, θα μπουν κι άλλα μικρότερα κόμματα και θα αποδυναμωθούν τα ίδια.
Ακόμα, αν πέσει το πλαφόν του 3%, θα μειωθεί και το ποσοστό των ανεκπροσώπητων.
Οπότε όλοι όσοι ξεπερνάνε το πλαφόν σήμερα θα χάσουν έδρες.
Μ’ άλλα λόγια θα κερδίζουν κάτι από τη μείωση του μπόνους (που σήμερα πάει στο πρώτο κόμμα), αλλά θα χάνουν από τη μείωση του ποσοστού των ανεκπροσώπητων (που τη μοιράζονται όλοι).
Για τα περισσότερα μικρά κόμματα θα είναι «μία ή άλλη».
Κι ύστερα αν δεν υπήρχε το μπόνους των 50 εδρών, δεν θα είχε σταθεί ούτε η κυβέρνηση Σαμαρά το 2012-2015, ούτε η κυβέρνηση Τσίπρα από το 2015 ως τώρα.
Η Ισπανία που δεν έχει «μπόνους», έχει βυθιστεί στην ακυβερνησία.
Είναι σίγουροι ότι θέλουν να τα αλλάξουν όλα αυτά;
Ή μήπως τελικά, η κυβέρνηση Τσίπρα εκτός που τα ’κανε μπάχαλο σε όλα τα άλλα, θα χρεωθεί και την ακυβερνησία που θα προκληθεί από την μείωση του «μπόνους»;
Καλά τους το είπε ο Κυριάκος:
- Κάνετε όπως ο Κουτσόγιωργας το 1989.
Βλέπετε πως χάνετε οριστικά την πρωτιά (όπως την έχανε τότε το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα) και αλλάζετε τον εκλογικό νόμο, για να μην μπορέσει να κυβερνήσει ο επόμενος. Δηλαδή η ΝΔ (ξανά)…
Το περιβόητο «πατροπαράδοτο αίτημα» της Αριστεράς για «απλή και άδολη αναλογική» δεν είναι ούτε «πατροπαράδοτο» ούτε «αθώο»!
Δοκιμάστηκε το 1989–90 και οδήγησε σε απόλυτη ακυβερνησία!
Τρείς αλλεπάλληλες αναμετρήσεις μέσα σε εννιά μήνες και ένας χρόνος κυβερνητικής παράλυσης που κόντεψε να διαλύσει τη χώρα.
Κι όταν μετά καταργήθηκε η απλή αναλογική (επί κυβέρνησης Μητσοτάκη το 1990, κι επί υπουργίας Κούβελα) κανείς δεν την «νοστάλγησε»! Και κανείς δεν σκέφτηκε να την ξαναφέρει…
Μέχρι που πέρασαν τα χρόνια και κάποιοι με… «μνήμη χρυσόψαρου», θέλουν να ξαναβάλουν τη χώρα σε νέες περιπέτειες.
Δεν μας φτάνουν αυτά που έχουμε, να βάλουμε κι άλλα στο κεφάλι μας.
Κι ύστερα η απλή αναλογική δεν είναι καθόλου «άδολη».
Δεν δίνει ευκαιρία για καλύτερη εκπροσώπηση του εκλογικού σώματος.
Αλλά για «καλύτερη εκπροσώπηση» του κάθε (τοπικού ή περιφερειακού) «κομματάρχη», που θα μπορεί να το παίζει πια «εθνικός παράγοντας» και «ρυθμιστής των εξελίξεων» με ογδόντα χιλιάδες ψήφους πανελλαδικά και 4 βουλευτές!
Χώρια που η αποδυνάμωση των μεγάλων κομμάτων βοηθά τη διαπλοκή να «αγοράζει» μικρούς κομματάρχες και να επηρεάζει τις κυβερνητικές ισορροπίες.
Η απλή αναλογική δεν είναι ούτε «αθώα» ούτε «άδολη».
Και κυρίως, δεν είναι λειτουργική…
Οι μεταρρυθμίσεις θέλουν ισχυρές κοινοβουλευτικές πλειοψηφίες. Όχι ετοιμόρροπες κυβερνήσεις.
Όποιος φέρει την απλή αναλογική, στην ουσία ματαιώνει κάθε μεταρρύθμιση από δω και μπρός!
Έτσι κι αλλιώς, όμως, για να έχει άμεση εφαρμογή το νέο εκλογικό σύστημα πρέπει να ψηφιστεί από 200 βουλευτές σήμερα. Η ΝΔ, έτσι κι αλλιώς, δεν θα την ψηφίσει. Ευτυχώς…
Από τους υπόλοιπους πρέπει να βρεθούν άλλοι 26 βουλευτές, να καταψηφίσουν, ώστε να μη περάσει άμεσα.
Το ΚΚΕ δεν ψηφίζει τίποτε άλλο από την «απλή» και «άδολη». Αλλά αν ο Τσίπρας φέρει «απλή» και «άδολη», δεν θα την ψηφίσουν κάποια από τα υπόλοιπα κόμματα της αντιπολίτευσης. Χώρια που θα υπάρξουν «διαρροές» – έστω και μεμονωμένες – από παντού.
Συνεπώς, είναι πολύ δύσκολο να περάσει, ό,τι προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ, για τις αμέσως επόμενες εκλογές.
Ίσως μόνο το σπάσιμο των περιφερειών, που δεν έχει κανείς αντίρρηση και που δεν έχει άμεσες επιπτώσεις στο πολιτικό σκηνικό.
Και πάντως δεν συνιστά «αλλαγή πολιτικού κλίματος»…
Έτσι και η πρόταση «αλλαγής εκλογικού νόμου», δεν δούλεψε ως «νέο αφήγημα»!
Ούτε κι αυτή…
Πήγαν λοιπόν, στο τελευταίο σκαλοπάτι: Την «αλλαγή του Συντάγματος»! Κι επειδή αυτό είναι μια πολύχρονη και βασανιστική διαδικασία, έβγαλαν και την ιδέα του «δημοψηφίσματος»…
Δεν πρόλαβαν να το «χαρούν»: Αποδείχθηκε ότι δεν μπορεί να γίνει τέτοιο δημοψήφισμα, κι αν επιχειρηθεί, είναι και κατάφωρα αντισυνταγματικό: Το είχε πει μάλιστα, σε ανύποπτο χρόνο, ο ίδιος ο Προκόπης Παυλόπουλος σημερινός Πρόεδρος της Δημοκρατίας…
Πάει και το «συνταγματικό δημοψήφισμα», λοιπόν, ως «επικοινωνιακό πυροτέχνημα» για αλλαγή ατζέντας. «Τζούφιο» κι αυτό…
Τέλος επιχείρησαν την πρόταση για εκλογή του Προέδρου απευθείας από το λαό.
Αυτό, όμως προϋποθέτει και σημαντική αναβάθμιση των αρμοδιοτήτων του Προέδρου.
Δεν έχει νόημα να γίνονται κανονικές εκλογές για ένα πολιτειακό αξίωμα που έχει μόνο συμβολικό και διακοσμητικό ρόλο, όπως σήμερα…
Η ενίσχυση των αρμοδιοτήτων του Προέδρου της Δημοκρατίας, όμως, συνδέεται με συνολική αναθεώρηση του Συντάγματος, κι αλλαγή του ρόλου και της λειτουργίας και της Βουλής. Κι είναι αντίθετο προς την παραδοσιακή ατζέντα της Αριστεράς (και της Κεντροαριστεράς)…
Έτσι κι αλλιώς, «πάει πολύ μακριά η βαλίτσα». Κι όπως αποδείχθηκε, η συνταγματική αναθεώρηση, αν αρχίσει τον άλλο μήνα, θα ολοκληρωθεί σε ένα χρόνο τουλάχιστον. Πάει κι αυτό, λοιπόν! Δεν μπόρεσε να δουλέψει ως άμεση «αλλαγή ατζέντας»…
Τι μένει; Η παλιά ατζέντα!
Ότι εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι θα εισπράξουν μειωμένες συντάξεις και εκατομμύρια άνθρωποι θα πληρώνουν αυξημένους φόρους. Ήδη από τις επόμενες εβδομάδες…
Κι ότι οι δανειστές λένε στον Τσίπρα:
- Οι μεν πως τα μέτρα που τον έβαλαν και ψήφισε… «δεν βγαίνουν», οι δε πως τα μέτρα που ψήφισε ήταν… «ανοησίες», το ΔΝΤ διακηρύσσει ότι δεν έχει υπογράψει τίποτε ακόμα, οι Ευρωπαίοι ότι αν δεν υπογράψει το ΔΝΤ δεν στέκεται το νέο πρόγραμμα, ενώ του δίνουν «ψίχουλα» τώρα, ίσα-ίσα για να μην χρεοκοπήσει άμεσα.
Και για τον Σεπτέμβρη-Οκτώβρη του ετοιμάζουν νέα «προαπαιτούμενα» (κυρίως εργασιακά, αλλά όχι μόνο), τα οποία ήδη από τώρα οι βουλευτές του ξεκαθαρίζουν, πως δεν πρόκειται να ψηφίσουν.
Και ΜΗ κάνετε το λάθος να νομίσετε, πως «λόγια είναι μας τα ξανάπαν κι ύστερα έκαναν κολοτούμπα»...
Γιατί «πολλές φορές πάει η στάμνα στη βρύση, αλλά μια φορά σπάει»!
Κι όταν πάνε οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ στα χωριά τους ή στα νησιά τους, δεν θα τους πουν «μπράβο παιδιά καλά κάνατε και ψηφίσατε τα αντίθετα από εκείνα που μας υποσχεθήκατε», αλλά ήδη τους παίρνουν με τις πέτρες!
Ήδη τους παίρνουν…
Συμπέρασμα πρώτο: Αντίθετα απ’ ό,τι υπέθεταν κάποιοι, οι ξένοι δεν τους στηρίζουν!
Έβαλαν τους ΣΥΡΙΖΑίους να ψηφίσουν τα… απίστευτα, για να τους αχρηστεύσουν από τώρα ως μελλοντική αντιπολίτευση!
Κι ήδη τους «τραβάνε το χαλί» τώρα, ώστε να τους παραμερίσουν, λίγο αργότερα, κι ως Κυβέρνηση!
Αφού όλοι ξέρουν πια πως το πρόγραμμα δεν βγαίνει, θα φέρουν άλλη κυβέρνηση για να της αλλάξουν το πρόγραμμα.
Αλλά για να αλλάξει, πρέπει να φύγει αυτή η κυβέρνηση που δεν την εμπιστεύεται κανείς πως θα κάνει μεταρρυθμίσεις.
Και το νέο πρόγραμμα που θα αναλάβει η νέα κυβέρνηση να εφαρμόσει, θα «διορθώνει» κάποια από τα βαριά φορολογικά μέτρα από αυτά που πέρασε ο ΣΥΡΙΖΑ, με «αντάλλαγμα» να προχωρήσει πιο τολμηρά τις μεταρρυθμίσεις που δεν μπορεί να υπογράψει ή να εφαρμόσει ο ΣΥΡΙΖΑ.
Οι πολιτικές εξελίξεις, λοιπόν, έχουν ήδη αρχίσει…
Και δεν θα κρατήσουν «πολλούς μήνες», γιατί ήδη έχει χαθεί το μισό 2016.
Κι αν καθυστερήσει πολύ ακόμα, θα κινδυνεύει να χαθεί και το μισό 2017!
Κι αυτό θα σημαίνει πως οι Ευρωπαίοι θα πρέπει να ρίξουν κι άλλα χρήματα στον «Πίθο των Δαναΐδων», δηλαδή στο «βαρέλι δίχως πάτο» που λέγεται Ελλάδα του ΣΥΡΙΖΑ…
Κι αυτό δεν το αντέχουν πια. Ούτε οι Ευρωπαίοι, ούτε το ΔΝΤ.
Χώρια που απροσδόκητες εξελίξεις στη Βρετανία ή στην Ισπανία τις επόμενες εβδομάδες, μπορεί να τους αιφνιδιάσουν δυσάρεστα και να επισπεύσουν τις εξελίξεις συνολικά: Και στην Ευρώπη και στην Ελλάδα…
Συμπέρασμα τελικό:
Τα επικοινωνιακά τεχνάσματα του Τσίπρα πια δεν δουλεύουν, η αντίστροφη μέτρηση για την κυβέρνησή του άρχισε, και ό,τι είναι να γίνει, θα γίνει συντομότερα μάλλον παρά αργότερα, απ’ ότι υπέθεταν ή σχεδίαζαν κάποιοι.
Οπότε η μεγάλη δια-δυκτιακή συγκέντρωση της επόμενης Τετάρτης 15 Ιουνίου, στο Σύνταγμα, ίσως αποδειχθεί πιο επίκαιρη απ’ όσο νομίζαμε μια βδομάδα πριν…
Οι εξελίξεις τρέχουν, ο Τσίπρας ανησυχεί όλο και περισσότερο, κάποιοι δικοί μας (λίγοι ευτυχώς), εξακολουθούν να… κοιμούνται, αλλά ο κόσμος έχει αρχίσει να το ψυλλιάζεται:
Tο φετινό καλοκαίρι δεν θα είναι ούτε «ήσυχο» ούτε «ξένοιαστο»…