Δημοσιογράφοι στην Κούβα μπορεί να μην πήγαν με τον Τσίπρα και εκτενείς ανταποκρίσεις να μην υπήρξαν, όμως, το τρολ του ΣΥΡΙΖΑ που συνόδευσε με τα δικά μας λεφτά τον πρωθυπουργό έκανε καλή δουλειά. Μαζί με το «ροζ» ΑΠΕ βεβαίως μάθαμε .....
τα πάντα για τις σημαντικές επαφές που είχε ο νέος... Φιντέλ. Σύμφωνα, λοιπόν, με τις υπερήφανες διαρροές της κυβέρνησης, μετά από την ιστορική ομιλία στην Αβάνα, ο πρωθυπουργός πέτυχε και... παράπλευρα οφέλη. Συγκεκριμένα, όχι με δικά μας λόγια, αλλά του Μαξίμου:
1. Συνάντησε τον ιστορικό ηγέτη των Σαντινίστας, και πρόεδρο της Νικαράγουα (επανεξελέγη θριαμβευτικά στις 7 Νοεμβρίου 2016), Ντανιέλ Ορτέγκα. Ο Ορτέγκα, που γνωρίζει πολύ καλά τη χώρα μας, καθώς ήδη από τη δεκαετία του 1980 είχε στενές σχέσεις με τον Ανδρέα Παπανδρέου, κάλεσε τον Τσίπρα να επισκεφθεί τη Νικαράγουα.
2. Μίλησε με τον πρόεδρο του Ισημερινού Ραφαέλ Κορέα, έναν από τους μεγάλους Λατινοαμερικάνους προοδευτικούς ηγέτες. Ο Κορέα τόνισε πόση σημασία έχει η παρουσία Τσίπρα στην Κούβα, για όλη τη Λατινική Αμερική. Χαρακτηριστικά του είπε: «Αλέξη, κρατάτε γερά, είσαι το στήριγμα στην Ευρώπη του προοδευτικού κόσμου της Λατινικής Αμερικής!»
3. Επίσης, συζήτησε με μια ακόμα μορφή της αριστερής Λατινικής Αμερικής, τον πρόεδρο της Βολιβίας, Έβο Μοράλες. Η συνομιλία τους ήταν εγκάρδια και αναλυτική, για τα ζητήματα της Λατινικής Αμερικής και της Ευρώπης, και κατέληξε –και αυτή– σε πρόσκληση για επίσκεψη Τσίπρα στη Βολιβία.
4. Ο Τσίπρας μίλησε αρκετή ώρα, καθώς κάθονταν δίπλα δίπλα στην τελετή, και με τον πρόεδρο του Μεξικού, Ενρίκε Πένια Νιέτο. Συζήτησαν για το νέο τοπίο που διαμορφώνεται στην Αμερική και τον πλανήτη με την εκλογή Τραμπ, ενώ ο Μεξικάνος πρόεδρος κάλεσε και αυτός τον Έλληνα πρωθυπουργό να επισκεφθεί το Μεξικό.
Και καταλήγει το Μαξίμου: «Η παρουσία αλλά και η ομιλία Τσίπρα έκαναν αίσθηση. Μόλις τέλειωσε τον επικήδειο, ο Ραούλ Κάστρο τον αγκάλιασε, ενώ μετά ο γιος, η κόρη και τα εγγόνια του Φιντέλ τον πλησίασαν και τον ευχαρίστησαν. Ήταν ο μοναδικός Ευρωπαίος που τίμησε με την παρουσία την τελετή, και αυτό, για τους Κουβανούς, τους Λατινοαμερικάνους, αλλά και όλο τον προοδευτικό κόσμο που αγωνίζεται, σε όλο τον πλανήτη, έχει μεγάλη συναισθηματική, συμβολική και πολιτική σημασία. Ας περιμένουμε τη συνέχεια, με τα ταξίδια στις χώρες της Λατινικής Αμερικής».
Όλα αυτά που διαβάζετε δεν είναι τρολιές. Είναι αληθινά περιστατικά όπως και ότι ο Ραούλ Κάστρο ρώτησε τον Τσίπρα τι κάνει ο «γιος σου ο Ερνέστο». Έμπλεοι επαναστατικής υπερηφάνειας στο Μαξίμου μας παρέθεσαν τις συναντήσεις, τις συνομιλίες, την επαναστατική διάθεση με τις μορφές της Λατινικής Αμερικής ενώ θα περιμένουμε με αγωνία και τα ταξίδια του πρωθυπουργού στη Λατινική Αμερική... αν είναι πρωθυπουργός.
Πραγματικά δεν υπάρχουν λόγια για την εξωτερική πολιτική και διπλωματική στρατηγική της κυβέρνησης και προσωπικά του κ. Τσίπρα. Για τον κίνδυνο απομόνωσης της χώρας από όλους τους υπόλοιπους που βλέπουν τους Λατινοαμερικάνους ηγέτες σαν... παραδείσια πουλιά τα έχουμε ξαναγράψει. Όμως, και πάλι αναρωτιόμαστε γιατί ο πρωθυπουργός ποντάρει στη Λατινική Αμερική και στα κατ' όνομα επαναστατικά κινήματα και κυβερνήσεις;
Υπάρχουν άραγε στην Ελλάδα τόσοι πολλοί που θα ψήφιζαν Τσίπρα επειδή απλά και μόνο πήγε στην Κούβα και συνομίλησε με ηγέτες οι οποίοι δεν έχουν καμιά παρέμβαση και δεν μπορούν ούτε κατ΄ ελάχιστον να βοηθήσουν τη χώρα; Υπάρχουν τόσοι ψεκασμένοι; Και μια και μιλάμε για ψεκασμένους, ο ακροδεξιός εταίρος του κ. Τσίπρα στην κυβέρνηση τι λέει για τα ανοίγματα αυτά; Μάλλον τίποτε. Θα βρίσκεται ακόμη μπροστά στον καθρέφτη και θα θαυμάζει τον άνδρα στον οποίο υποκλίθηκε ο πλανητάρχης.
Πραγματικά δεν εξηγούνται όλα αυτά που κάνει ο Τσίπρας εκτός κι αν υπάρχει κάποιο κρυφό σχέδιο. Μήπως δηλαδή η προσέγγιση της Λατινικής Αμερικής είναι το «plan B» εξόδου από την ευρωπαϊκή οικογένεια; Ας μας το πει να ξέρουμε κι εμείς. Να διαλέξουμε αντί του Λονδίνου, του Παρισιού και της Ρώμης, να κάνουμε διακοπές τα Χριστούγεννα στην Αβάνα, το Καράκας ή το Μεξικό.
