Κάθε κυβέρνηση είναι ανεξάρτητη, και λογοδοτεί μόνο στο λαό της, για την πολιτική που ακολουθεί. Μπορεί να κάνει παροχές, μπορεί να κάνει περικοπές, μπορεί να διαλύσει την οικονομία, τη χώρα, την κοινωνία ολάκερη, μπορεί -θεωρητικά πάντα- και να δώσει πέντε – έξι νησάκια στο Τούρκο. Γι' αυτό υπάρχουν οι εκλογές, τα ειδικά δικαστήρια και το... Γουδή.
Μια ανεξάρτητη χώρα και μια δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση έχει την ευθύνη των πράξεών της, κρίνεται καθημερινά στη Βουλή, από τα κόμματα, από τα Media, από τους πολίτες.
Έτσι και η παρούσα κυβέρνηση μπορεί να κάνει εξαγγελίες, να δίνει εκατομμύρια σε όποιους θέλει, όσα θέλει και για όσο χρονικό διάστημα εκείνη κρίνει.
Όταν όμως η ίδια η κυβέρνηση διαπραγματεύεται με τους δανειστές για τα δάνεια που και η ίδια αποφάσισε, υπέγραψε και πήρε, οφείλει να ενημερώνει. Σύμφωνα με τις διαρροές από τις Βρυξέλλες και το Βερολίνο, ο Τσίπρας τους είχε πει ότι θα δώσει κάτι, όχι όμως συγκεκριμένες αναφορές στις εξαγγελίες που έκανε χθες.
Θα μπορούσε κάποιος να πει ότι ως εκλεγμένος πρωθυπουργός της Ελλάδας δεν υποχρεούται να παίρνει άδεια για την κοινωνική πολιτική που ακολουθεί. Όμως, είναι ο ίδιος ο Τσίπρας που ικέτευσε για νέο δάνειο προκειμένου να μην καταρρεύσει η οικονομία.
Είναι ο ίδιος ο Τσίπρας που πήγε στους δανειστές ζητώντας πολιτική λύση με τα μικρότερα δυνατά μέτρα. Είναι ο ίδιος που στέλνει τους υπουργούς του να διαπραγματεύονται πλεονάσματα 3,5% και μετά το πρόγραμμα, επομένως συνομολογούν νέα, σκληρά μέτρα.
Δεν μπορεί, επομένως, από τη μια να ζητά με απλωμένο χέρι ό,τι έχουν ευχαρίστηση και από την άλλη να δίνει χωρίς να ρωτά κανέναν. Αν έχει την ψευδαίσθηση της κυριαρχίας τότε ας δώσει παροχές και στον ιδιωτικό τομέα, στους μισθωτούς των 100 και 200 ευρώ. Ας αυξήσει το επίδομα ανεργίας και ας δώσει κανένα φράγκο και στους ανασφάλιστους, τους μη έχοντες σπίτι ή εκείνους που δεν έχουν να πληρώσουν το δάνειό τους και κινδυνεύουν να χάσουν την περιουσία τους.
Γιατί όλοι αυτοί να είναι στην απέξω; Κατούρησαν στο πηγάδι ή δεν έχουν τόσο επικοινωνιακό βάρος ώστε να μην βρίσκονται στις παροχές του πρωθυπουργού;
Είναι απλό: Δεν υπάρχει φράγκο στα ταμεία, με δανεικά ζούμε και δεν παράγουμε πλούτο ώστε να έχουμε καβάτζες και να μην έχουμε ανάγκη κανένα τεχνοκρατικό νούμερο του Σόιμπλε ή της Λαγκάρντ.
Ο Τσίπρας επέλεξε να μην ενημερώσει για το τι θα κάνει και θα πρέπει τώρα να αποδεχθεί τις αντιδράσεις των δανειστών, οι οποίες μπορεί να φτάσουν στην εμπλοκή των διαπραγματεύσεων. Εκτός κι αν αυτό επιδιώκει. Να συγκρουστεί, να τα σπάσει, να πάει σε εκλογές με το «ηθικό πλεονέκτημα» του αντιμνημονιακού που τόλμησε να τα βάλει με την τρόικα η οποία δεν τον άφησε να δώσει στους φτωχούς.
Ένα φθηνό επικοινωνιακό κόλπο για να έχει και την πίτα ολάκερη και τον σκύλο χορτάτο. Μπράβο του που τόλμησε, όμως, αν στραβώσει κάτι δεν θα την πληρώσει η χώρα. Εκτός κι αν δεν τον νοιάζει τίποτε παρά μόνο η επιβίωσή του. Να καεί η Ελλάδα αλλά να επιπλεύσει αυτός και οι κυβερνητικοί φελλοί.
Μα ακόμη απόδειξη του πόσο επικίνδυνος είναι.
