Του Χρήστου Ν. Μουρούτη (cm@arceland.net)
Ο κ. Σαμαράς δεν είναι ένας νέος πολιτικός και αυτό είναι κάτι που δίνει τη δυνατότητα στον καθένα να δεί ξεκάθαρα την καρριέρα του.
Είναι ενας άνθρωπος που στηρίχθηκε σε αρχές και δεν συνδέθηκε με σκάνδαλα ή με περίεργες απόψεις και πού κέρδισε την προεδρία του κόμματος της ΝΔ, χάριν μόνο στην αξία και τις πολιτικές θέσεις του και όχι στην βοήθεια των ΜΜΕ, τα οποία, με κάθε τρόπο, στήριξαν την αντίπαλό του. Ολα αυτά τα ζητήματα είναι γνωστά. Έχουν καταγραφεί πλέον στην πρόσφατη ιστορία του τόπου μας. Εκεί όμως που η Ελλάδα και γενικά ο Ελληνισμός βαδίζει σήμερα, διαφοροπεί τους πολιτικούς που ξέραμε μέχρι τώρα, ώστε να προστατευθεί η Δημοκρατία και το γενικό συμφέρον του έθνους μας, το οποίο βάλλεται όχι από την εφαρμογή του Μνημονίου αυτού καθαυτού, αλλά από την κοινωνική αναταραχή που σταδιακά δημιουργείται. Ο τωρινός αντιπολιτευόμενος πολιτικός ηγέτης δεν θα επαναπαύεται πλέον στην φθορά του αντιπάλου και στην συνήθη αντιπαράθεση, αλλά θα πρέπει να νουθετεί τον λαό και να μπαίνει στην ψυχή του, πέρα από ταμπέλες, χρώματα και κομματικές σφραγίδες.
Ο ελληνικός λαός αυτή τη στιγμή είναι αρκετά πληγωμένος, όχι τόσο από τις βαριές οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις των αλλαγών που επιφέρει η εφαρμογή του Μνημονίου, αλλά λόγω της βάρβαρης υποτίμησης της προσωπικότητας και της αξιοπρέπειάς του, που συντελείται από τα διάφορα μέσα ενημέρωσης παγκοσμίως. Ο ελληνικός λαός έχει δεχτεί την μείωση της εθνικής του κυριαρχίας ως μέσο ανάκαμψης και την πληρώνει καθημερινά. Εκείνο που ωστόσο είναι πολύ δύσκολο, μέχρι ανέφικτο να δέχεται σε συνέχειες, είναι να τον αποκαλούν διεφθαρμένο, βολεμένο, κλέφτη, λωποδύτη κλπ, κάτι που βλέπουμε σε συνέχειες, στις διεθνείς συναντήσεις, στα περιοδικά και στις εφημερίδες των μεγάλων κρατών.
Η πληγωμένη αξιοπρέπεια ανθρώπων που λειτούργησαν μέσα στα πλαίσια της εύρυθμης λειτουργίας της δημοκρατίας, όπως στην πλειοψηφία τους είναι οι Ελληνες, μπορεί να γεννήσει σημαντικές αντιπαραθέσεις, που στην ακραία τους περίπτωση, να ανατρέψουν ολόκληρο το σημερινό πολιτικό σύστημα. Σε τέτοιες αντιπαραθέσεις επενδύουν ακραία στοιχεία της Αριστεράς (ΚΚΕ, Ανταρσύα και Σύριζα) αλλά και της Δεξιάς (Χρυσή Αυγή). Ολοι αυτοί προσπαθούν με διάφορα λαοφιλή γεγονότα να σπρώξουν τον θυμωμένο ή πληγωμένο από τα προβλήματα ελληνικό λαό, σε ακραίες συμπεριφορές. Πολλές φορές, δυστυχώς τα καταφέρνουν. Και θα συνεχίσουν να τα καταφέρνουν όσο το πρόβλημα της επούλωσης των πληγών του ελληνικού λαού δεν θα βρίσκει την λύση του.
Σε όλο αυτό το χαοτικό περιβάλλον που δημιουργείται, ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης έδωσε ένα μήνυμα στους ανθρώπους για «Κουράγιο» και προσπάθεια να δημιουργήσουν «εσωτερικές αντοχές» ώστε να ξεπεράσουν τα προβλήματα. Δεν επένδυσε πάνω στη στείρα αντίδραση, όπως άλλοι πολιτικοί στο παρελθόν, αλλά στην προσπάθεια νουθεσίας του ελληνικού λαού και του κάθε ατόμου ξεχωριστά.
Ο Ηγέτης από κάποια τέτοια γεγονότα και πρακτικές ξεχωρίζει. Δεν θα προσπαθήσω να τον συγκρίνω με τον Πρωθυπουργό, καθόσον έχουν τεράστια διαφορά σκέψης και αντίληψης, αλλά και αξιολόγησης των γεγονότων. Η σωστή σύγκριση που πρέπει να κάνουμε είναι του ιδίου του κ. Σαμαρά με την εκάστοτε θέση του ατόμου που ονομάζεται Αρχηγός της Αντιπολίτευσης και εν δυνάμει μελλοντικός Πρωθυπουργός. Πολλοί από τους περισσότερους ανθρώπους που πέρασαν από αυτές τις θέσεις, ακολούθησαν την πολιτική της φθοράς του αντιπάλου με συντονισμένη δόση λαϊκισμού, όταν και όποτε ήταν αυτό εφικτό. Ο ηγέτης Σαμαράς ωστόσο, δίνει σημασία στην ψυχική κατάσταση του πολίτη και την επούλωση των πληγών του και κερδίζει την μάχη μέσα στην καρδιά και την ψυχή του κάθε ατόμου με το οποίο μπορεί να επικοινωνήσει. Κάτι αντίστοιχο, θυμάμαι, είχε επιτύχει και ο Ανδρέας Παπανδρέου, τις μέρες της δόξας του, όταν είχε τραβήξει με τον λόγο του ανθρώπους κάθε κατηγορίας και προέλευσης, ειδικά το 1981. Ο κ. Σαμαράς δεν είναι Παπανδρέου ωστόσο. Εχει το χάρισμα του να σε μαγνητίζει, να σε κερδίζει με τον λόγο του, έχει την στόφα του γεννημένου ηγέτη και αγαπά την πατρίδα του και το έθνος το οποίο υπηρετεί περισσότερο από τον στόχο της εξουσίας. Δεν χρησιμοποιεί λαϊκισμό αλλά σύνθεση ώστε να φέρνει κοντά τους πόλους οι οποίοι είναι σε διάσταση και να δημιουργεί την καλύτερη δυνατή προοπτική για τον τόπο και τον λαό που τον ακολουθεί.
Άποψή μου είναι λοιπόν, ότι ένας ηγέτης όπως ο κ. Σαμαράς, που συναντά την ευθύνη μιάς μεγάλης ανατροπής όταν λάβει το χρίσμα του Πρωθυπουργού, έχει όλες τις δυνατότητες να γίνει ο άνθρωπος που θα σύρει ένα ολόκληρο Εθνος στην Αναγέννηση και την Δημιουργία, μετά από μιά περίοδο πτώσης και ψυχικής εξαθλίωσης των πολιτών. Με αυτή τη μορφή και με αυτά τα δεδομένα έχει τα χαρακτηριστικά για να γίνει ένας νέος οραματιστής ηγέτης των Ελλήνων και να ονομαστεί από την ιστορία ως Εθνάρχης, όπως άλλοι προγενέστεροι μεγάλοι Ελληνες.
Η κατάσταση της πτώσης στην οποία βρίσκεται η Ελλάδα και ο Ελληνισμός γενικότερα δεν σώζεται μόνο με την εξεύρεση πετρελαίων στη Μεσόγειο ή με τη λύση των προβλημάτων με τους Τούρκους και τα άλλα κράτη. Η οικονομία και η ανάκαμψή της είναι μία παράμετρος που μέσα από θυσίες θα βρεί λύσεις. Αυτό το οποίο θα διαχωρίσει τον διαχειριστή από τον ηγέτη-Εθνάρχη θα είναι η πραγματική ανάκαμψη της Εθνικής Αξιοπρέπειας σε όλες τις εκφράσεις της, κάτι που μόνον ένας πραγματικός πατριώτης με καθαρό μέτωπο και απόψεις μπορεί να επιτύχει.
Δεν είναι τυχαίο λοιπόν που το σύνθημα του κ. Σαμαρά είναι η «Νεα Μεταπολίτευση». Ο ρόλος που θα του αναθέσει η ίδια η ιστορία είναι βαρύς και ουσιαστικός και είναι στο δικό του χέρι να τον αναλάβει επιτυχώς και να τον φέρει σε πέρας, κρατώντας από τα χέρια του, όλον τον ελληνικό λαό ως συνεργάτη και συνεταίρο στην προσπάθειά του. Η Μεταπολίτευση δεν θα είναι η Οικονομική Ανάπτυξη ούτε η αλλαγή θεσμών (χωρίς να αποκλειστεί μερική αλλαγή θεσμών – π.χ. μείωση βουλευτικών εδρών) αλλά η επανάσταση της αξιοπρέπειας του Ελληνα που θα πρέπει να μετατραπεί από τον επονομαζόμενο «Κοπρίτη» ή «διεφθαρμένο» από τους τωρινούς ηγέτες του, σε «δημιουργό» και σε «επαναστάση αξιών» μέσα στην Ευρωπαϊκή και στην Διεθνή πραγματικότητα.
Η ιστορία έχει δείξει ότι όλα αυτά τα γεγονότα συμβαίνουν πάντα, και παντού, όταν ένας πολιτικός δράσει ως πραγματικός ηγέτης, με γνώμονα το όφελος της Πατρίδας του, του τόπου συνολικά αλλά και του Εθνους από το οποίο προέρχεται. Ο κ. Σαμαράς έμαθε να μην καταθέτει τα όπλα γιατί είχε ψυχή που αρνήθηκε να καταθέσει όταν πέρασε μέσα από τις στενωπούς των δυσκολιών. Τώρα είναι η στιγμή που πρέπει να μεταλαμπαδεύσει το συναίσθημα αυτό σε ένα ολόκληρο έθνος και να μεταμορφώσει την κατήφεια σε αναγέννηση. Προσωπικά πιστεύω ότι μπορεί να κάνει αυτό το σημαντικό βήμα. Πιστευω ότι μπορεί να μεταμορφωθεί σε Ηγέτη-Εθνάρχη, οδηγό του Εθνους σε αυτό που ο ίδιος ονομάζει ως «Νεα Μεταπολίτευση» αλλά και που ο λαός το μεταφράζει με το δικό του τρόπο.
Ωστόσο, αυτό που κάθε ηγέτης έκανε, για να μπορέσει πραγματικά να δέσει τη σφραγίδα του με την καρδιά και την ιστορία ενός έθνους, ήταν να κόψει τη δική του σκέψη από τα μίζερα γεγονότα του παρελθόντος. Να βάλει θεμέλια σε μιά συγκεκριμένη αρχή, σε ένα ξεκίνημα και να χτίσει πάνω σε αυτό. Αυτό θα πρέπει να κάνει ο κ. Σαμαράς. Να μην κοιτάζει πίσω, στα σκάνδαλα, στα προβλήματα και σε ότι πλήγωσε τον Ελληνα αλλά να δώσει σύνθημα μάχης και ελπίδας για μιά νέα Ελλάδα και έναν Ελληνισμό αναγεννημένο. Ο Ελληνισμός έχει τη δύναμη της αναγέννησης μέσα από τις στάχτες του. Αρκεί να υπάρξει αυτός που θα χρησιμοποιήσει την ηθική του δύναμη και το ανάστημα για να τον τραβήξει προς τα επάνω.
Αυτός είναι και ο ρόλος αλλά και η ιστορική ευκαιρία για το Εθνος, να βρεί στο πρόσωπο του κ. Σαμαρά, τον νέο του Εθνάρχη, τον ηγέτη, πάνω από παρατάξεις, χρώματα και απόψεις. Τον ηγέτη όλων των Ελλήνων
Ο Χρήστος Μουρούτης, γεννήθηκε στην Αθήνα, αλλά ζεί και εργάζεται στη Σόφια της Βουλγαρίας από το 1999. Δημοσιεύει δικά του κείμενα στην Βουλγαρική γλώσσα σε ηλεκτρονικά έντυπα της Σόφιας επίσης.
