«Ο κ. Παπανδρέου, προσπαθώντας να δικαιολογήσει τις υπόγειες επαφές του με τον κ. Στρος Καν, εξανεμίζει και τα έσχατα υπολείμματα της αξιοπιστίας του.
Σήμερα, μας είπε ότι προετοιμαζόταν “για κάθε ενδεχόμενο”. Πριν ένα μήνα έλεγε ότι το έκανε γιατί έψαχνε λεφτά. Το Δεκέμβριο του ’09 έλεγε ότι ζητούσε μόνο τεχνογνωσία. Τον Ιανουάριο του ’10, δήλωνε πως δεν υπάρχει καμία περίπτωση να μπούμε στο ΔΝΤ.
Και όλα αυτά, όταν ο υφυπουργός κ. Σαχινίδης έχει αποκαλύψει πως, από την πρώτη στιγμή, τον Οκτώβριο του 2009, είχαν καταλήξει πως το ΔΝΤ ήταν η πρώτη και μόνη επιλογή τους.
Αντί λοιπόν ο πρωθυπουργός να απαντά στα ερωτήματα που θέσαμε, δημιουργεί ακόμη σοβαρότερες υπόνοιες για τις μεθοδεύσεις του: Γιατί κατέφυγε πρώτα στο ΔΝΤ και όχι στην Ε.Ε.; Γιατί όταν μπορούσε – τον Ιανουάριο του 2010 – να πάρει από τις αγορές όσα περίπου θα έδινε και το ΔΝΤ, δεν τα πήρε; Γιατί εξακολουθούσε να εμπαίζει το λαό με το “λεφτά υπάρχουν”;
Όσο για την κατάσταση στην οποία έφερε την χώρα, είναι τουλάχιστον πρόκληση να περηφανεύεται. Διότι τον ακούν δεκάδες χιλιάδες νέοι άνεργοι, μικρομεσαίοι επιχειρηματίες που έβαλαν λουκέτα, μισθωτοί και συνταξιούχοι που είδαν τα εισοδήματά τους να μειώνονται και τους φόρους να αυξάνονται. Ακόμη και υπουργοί, καθώς και στελέχη του κόμματός του λένε ότι το κράτος είναι σήμερα, χειρότερο απ’ ό,τι το 2009, ότι το Μνημόνιο δεν βγαίνει, ότι η κυβέρνηση δεν λέει την αλήθεια στο λαό, ότι δεν λειτουργεί συντονισμένα και αποτελεσματικά και ότι χρειάζεται αλλαγή πολιτικής».
