του Κώστα Ροδινού
Το πιο εύκολο χθες για τον κ. Σαμαρά θα ήταν να επιτεθεί λάβρος κατά της Κυβέρνησης, να τους πεί ένα «εγώ σας τα έλεγα, αλλά δεν ακούγατε», να παραθέσει μερικά στοιχεία που να δείχνουν ότι ο κ. Παπανδρέου κυριολεκτικά διέλυσε τη χώρα, ύστερα να εξαγγείλει μέτρα που θα ικανοποιούσαν το κοινό αίσθημα και να κατέληγε ζητώντας εκλογές! Έτσι, θα έκανε ο ….κ. Παπανδρέου!
Ρεαλιστικό σχέδιο και ελπίδα
Όλοι ξέρουν ότι το μνημόνιο απέτυχε , ότι ο κ. Παπανδρέου δεν μπορεί και η κατάσταση είναι απελπιστική, όπως έγραψε χθές ο Economist. Η Ελλάδα χρειάζεται επειγόντως μια άλλη πρόταση.
Χθές, ο κ. Σαμαράς δεν μίλησε ως επικεφαλής της αντιπολίτευσης, αλλά ως εν δυνάμει πρωθυπουργός που παρουσίαζε τις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης του. Δεν ήταν στις προθέσεις του να φανατίσει το κομματικό του ακροατήριο, αλλά να συσπειρώσει τον ελληνικό λαό πίσω από ένα σχέδιο δράσης. Απευθύνθηκε στους θεσμικούς παράγοντες, τις παραγωγικές τάξεις, τις κοινωνικές και συνδικαλιστικές δυνάμεις της χώρας, την Ευρωπαϊκή Ένωση, τις αγορές και τον ξένο τύπο. Όλοι αυτοί που τον περίμεναν με το δάχτυλο στη ..σκανδάλη γιατί εδώ και ένα χρόνο τους χαλάει τη συνταγή! Και για όλους είχε ένα ξεκάθαρο μήνυμα!
Και τους αιφνιδίασε όλους! Άλλους ευχάριστα και άλλους …δυσάρεστα! Ακόμα και ο κ. Δασκαλόπουλος, εκ των φανατικοτέρων υποστηρικτών του κ. Παπανδρέου και του μνημονίου, χαιρέτησε τις προτάσεις Σαμαρά!
Χθες, όλοι άκουσαν ότι στην Ελλάδα, εκτός από το μνημόνιο, υπάρχει και μια άλλη, αξιόπιστη εναλλακτική πρόταση! Υπάρχει και ηγέτης, υπάρχει και ελπίδα. Γιατί μέχρι τώρα, με τις μνημονιακές παρωπίδες τους, δεν έβλεπαν άλλον δρόμο παρά μόνο το αδιέξοδο στο οποίο μας οδήγησαν.
Μπορεί σε επιμέρους θέσεις να υπάρχουν ενστάσεις, απορίες, ενδεχομένως και άλλες προσεγγίσεις, ή κάποια πράγματα να μην αναλύθηκαν στις λεπτομέρειές τους (δεν ήταν και δυνατόν άλλωστε). Όμως, η ουσία είναι ότι ο κ. Σαμαράς παρουσίασε μια συγκροτημένη πρόταση εξόδου της χώρας από την παρούσα κρίση. Με συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα, κατευθυντήριους άξονες, κοστολογημένα μέτρα και υλοποιήσιμες ιδέες. Ακόμα και το MEGA αναγκάστηκε να παραδεχτεί ότι το πρόγραμμα ήταν κοστολογημένο και ότι είναι η πρώτη φορά που κόμμα της αντιπολίτευσης παρουσιάζει μια τόσο ολοκληρωμένη πρόταση!!!
Κεντρικός στόχος η επανεκκίνηση της οικονομίας μας. Γιατί, όσα μνημόνια και να υπογραφούν, όσα σχέδια και να εκπονηθούν, αν δεν πάρει μπροστά η ελληνική οικονομία, δεν έχουμε μέλλον. Όμως, επανεκκίνηση σημαίνει ότι ξεκινάμε απ΄ την αρχή. Κλείνουμε τα βιβλία και τις εκκρεμότητες του χθες και τις πληγές που δημιούργησε. Η επανεκκίνηση σημαίνει ότι έχουμε σχέδιο δράσης και δρόμο μπροστά μας για να διανύσουμε. Σημαίνει ότι πιστεύουμε στις προοπτικές, τις δυνάμεις και το μέλλον της Ελλάδος.
Με τη χθεσινή του εμφάνιση ο κ. Σαμαράς έδειξε ότι επενδύει στην αλήθεια, στο ρεαλισμό, αλλά και στ’ όνειρο και στο φιλότιμο του έλληνα! Ο στίχος του Ελύτη, άγγιξε ψυχές! Δεν υποσχέθηκε μαγικές λύσεις, ούτε είπε ότι ο δρόμος θα είναι εύκολος. Πότε άλλοτε αρχηγός αντιπολίτευσης μίλησε με τόση υπευθυνότητα;
Το πιο μεγάλο προσόν ενός ηγέτη είναι να παραμένει ψύχραιμος την ώρα της κρίσης και να βλέπει καθαρά το μέλλον με γνώμονα το καλό της πατρίδας. Να εμπνέει εμπιστοσύνη επειδή πιστεύει ότι θα τα καταφέρει ακόμα και όταν ο κόσμος καταρρέει γύρω του.
Όχι στα εκβιαστικά τερτίπια
Παράλληλα, ο κ Σαμαράς ακύρωσε και την πολιτική ατζέντα που προωθούσε η κυβέρνηση. Πρώτον, έβαλε ένα τέλος στα σενάρια συναίνεσης που αφθονούσαν τις τελευταίες μέρες. «Σε τι να συναινέσω; Σε αυτό που διαφωνώ; Που καταστρέφει τη χώρα μου; Να συναινέσω σε αυτό που μας προκάλεσε την μεγαλύτερη ύφεση από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Να συναινέσω στο λάθος; Στο νεφελώδες; Είναι λάθος και επιπολαιότητες. Εγώ δεν έχω υποχρέωση προσχώρησης στο λάθος, αυτοί έχουν υποχρέωση να διορθώσουν το λάθος τους.»
Αυτό σημαίνει το νέο μνημόνιο (αν προλάβει) ο κ. Παπανδρέου θα το υπογράψει μόνος του! Ο εκβιασμός κατέρρευσε. Συνένοχους δεν θα βρει
Δεύτερον, στο θέμα των πρόωρων εκλογών, που επίσης διακινείται, εν είδη εκβιασμού, πάλι από την κυβερνητική πλευρά, ο Πρόεδρος της Ν.Δ. απάντησε ξεκάθαρα: «οι πρόωρες εκλογές είναι καλοδεχούμενες», είπε.
Ξέρω, κάποιοι θα ήθελαν να ζητήσει εκλογές. Όμως, αν ζητούσε χτες πρόωρες εκλογές ποιος θα ασχολιόταν με το σχέδιο που κατέθεσε και το οποίο αποτελεί προτεραιότητα αυτή τη στιγμή; Το θέμα των εκλογών θα μονοπωλούσε την επικαιρότητα. Έχω γράψει παλαιότερα, ότι τις πρόωρες εκλογές αν δεν τις επιβάλλει η κοινωνία θα τις επιλέξει ο κ. Παπανδρέου για να δραπετεύσει! Το ζήτημα για τον κ. Σαμαρά, είναι αν θα προσφέρει στον κ. Παπανδρέου το πρόσχημα που αναζητεί για του φορτώσει την ευθύνη!
Τρίτον, όσον αφορά στο μνημόνιο. Ξέρω ότι κάποιοι θα ήθελαν να ακούσουν τον κ. Σαμαρά να λέει ότι θα το καταγγείλει! Και εγώ ομοίως! Όμως, όταν χρεώνεις στο μνημόνιο τα σημερινά αδιέξοδα, όταν ζητάς την επαναδιαπραγμάτευσή του και κυρίως όταν απορρίπτεις το νέο μνημόνιο, αυτό δεν ισοδυναμεί με καταγγελία του υπάρχοντος; Το πρώτο βήμα για την αποδέσμευση της χώρας από το μνημόνιο είναι η παραδοχή ότι το μνημόνιο χρήζει επαναδιαπραγμάτευσης.
Ορθώς, κατά τη γνώμη μου ο κ. Σαμαράς έθεσε ως πρώτη προτεραιότητα την επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου. Αν την αρνηθούν, θα έχει στη συνέχεια λόγους να το καταγγείλει και η ευθύνη θα είναι δική τους, αφού όλοι πια αναγνωρίζουν ότι το μνημόνιο, ως έχει, μας οδηγεί στην καταστροφή.
Ο κ. Σαμαράς βρέθηκε αντιμέτωπος με έναν τριπλό εκβιασμό: ο κ. Ρεν υπέδειξε στη Ν.Δ. να στηρίξει τα μέτρα, η τρόϊκα, θρασύτατα, μέσα στην Βουλή ζήτησε το ίδιο, ενώ η κυβέρνηση διακινεί το σενάριο «μνημόνιο ή πτώχευση». Ξέφυγε επιδέξια και μετέθεσε σ’ αυτούς τους δίλημμα! Αν έλεγε όχι θα τον κατηγορούσαν για ανεύθυνο και αδιάλλακτο, αν έλεγε ναι θα πρόδιδε τη συνείδησή του.
Τι τους είπε; ούτε νέο μνημόνιο χρειάζεται, ούτε το υπάρχον μνημόνιο είναι μονόδρομος, ούτε η χρεοκοπία και η πτώχευση της χώρας αποτελούν τραγική διέξοδο. Στο τέχνασμα που σχεδίαζαν «μνημόνιο ή πτώχευση» ο κ. Σαμαράς τους έβαλλε ένα νέο δίλημμα «μνημόνιο και ύφεση ή επανεκκίνηση της οικονομίας και ανάπτυξη». Ο ίδιος διάλεξε. Απομένει να δούμε τι θα διαλέξει η κυβέρνηση.
Ηγετική εμφάνιση και όραμα
Τέλος, θα μου επιτρέψετε να αναφερθώ στον επίλογο του. Ήταν απλώς, ανθρώπινος, συγκλονιστικός! Μίλησε στην ψυχή του Έλληνα. Ως υπεύθυνος ηγέτης που έχει πλήρη συναίσθηση της ευθύνης του. Που έχει αντιληφθεί το βάρος και τις δυσκολίες του εγχειρήματος που ζητά να αναλάβει. Που, παρ’ όλα αυτά είναι πεπεισμένος ότι μπορεί να τα καταφέρει. Δεν ζήτησε λευκή επιταγή. Ζήτησε εμπιστοσύνη.
«Με ενδιαφέρει να δώσω ρεαλιστική προοπτική σε ένα λαό που στέκεται στα πόδια του. Ελπίδα σε ένα λαό που νιώθει προδομένος. Αυτοπεποίθηση σε ένα λαό που προσπαθούν να του επιβληθούν με το φόβο. Κι ένα Συμβόλαιο Αξιοπρέπειας σε ένα λαό που τον ξεγέλασαν, τον πίκραναν και τον προσέβαλαν. Που όμως, δεν γονατίζει και δεν το βάζει κάτω… Εμείς στοιχηματίζουμε ακριβώς σ’ αυτό: ότι ο ελληνικός λαός δεν το βάζει κάτω. Και το στοίχημα θα το κερδίσουμε. Να θυμάστε, μπορούμε καλύτερα. Να ξέρετε, αξίζουμε καλύτερα. Να είστε σίγουροι – και να μου έχετε εμπιστοσύνη! Είμαστε Έλληνες! Είμαστε ο σπόρος που δεν πεθαίνει! Μπορούμε! Και θα τα καταφέρουμε!»
Αυτό είναι το μήνυμα. Μες την απόγνωση γεννιέται η ελπίδα…
