Ζητάμε εκλογές για μια νέα μεταπολίτευση, για το μεγάλο άλμα σε ένα νέο πολιτικό σκηνικό, τόνισε σήμερα ο πρόεδρος της ΝΔ Αντώνης Σαμαράς κατά την ομιλία του στην κοινοβουλευτική ομάδα του κόμματος.
Κάποτε σας είχα πει, ότι θα ’ρθει στιγμή που οι άλλοι θα βιάζονται να κυβερνήσουμε περισσότερο απ’ ό,τι βιαζόμαστε εμείς οι ίδιοι, πρόσθεσε ο Α. Σαμαράς και συνέχισε
Εκλογές, που εμείς ήδη ζητάμε, δεν θα γίνουν επειδή τις ζητάμε εμείς.
Θα γίνουν γιατί το ΠΑΣΟΚ σέρνεται μόνο του σε εκλογές. Από τις αντιφάσεις του ή από τις τύψεις του ή κι από τα δύο…
Το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να κυβερνήσει.
Ο λαός πρέπει πια να δώσει τη λύση.
Και θέλω όλοι σας να είστε κοντά στο λαό, να του μεταφέρετε το μήνυμά μας, να τον στηρίξετε στις δύσκολες στιγμές.
Το ΠΑΣΟΚ σπαράσσεται και καταρρέει.
Εμείς μένουμε όρθιοι και ενώνουμε το λαό γύρω μας.
Κι ο λαός πολύ σύντομα θα κάνει τη μεγάλη επιλογή του.
Και το μεγάλο άλμα σε ένα νέο πολιτικό σκηνικό!
Και σε μια νέα Μεταπολίτευση!
Γι’ αυτό και ζήτησα εκλογές.
Έχετέ μου εμπιστοσύνη.
«Το ΠαΣοΚ πίεσε τον Παπανδρέου να υπαναχωρήσει»
Αναφερόμενος στις χθεσινές συζητήσεις για κυβέρνηση συνεργασίας, ο κ. Σαμαράς αποδόμησε την κυβερνητική προπαγάνδα και εξήγησε γιατί ο πρωθυπουργός έχει την πλήρη ευθύνη για το ναυάγιο των συνομιλιών , λέγοντας ότι έχασε μία ιστορική ευκαιρία διότι «δεν άντεξε τις πιέσεις από το εσωτερικό του κόμματός του όσων είναι γαντζωμένοι στην εξουσία».
Στις συζητήσεις με τον κ. Παπανδρέου -είπε ο πρόεδρος της ΝΔ- «διαφωνίες δεν αναφάνηκαν, σημεία τριβής δεν υπήρξαν». Όμως, την τελευταία στιγμή, όπως είπε, ο πρωθυπουργός υπαναχώρησε.
Χθες, ο Πρωθυπουργός μου πρότεινε να στηρίξουμε από κοινού μια κυβέρνηση σωτηρίας.
Το είδα ως μια ιστορική ευκαιρία. Να πάμε όλοι μαζί και να διαπραγματευθούμε την Επανεκκίνηση της Ελληνικής Οικονομίας, που θα επιτρέψει και στην Ελλάδα να φανεί συνεπής με τις υποχρεώσεις της και στους δανειστές να πάρουν τα χρήματά τους και στην Ελλάδα να βγεί από την κρίση και στην Ευρώπη να ξεπεράσει το πρόβλημα που η ελληνική κρίση δανεισμού έχει δημιουργήσει.
Το είδα ως ιστορική ευκαιρία. Και πρότεινα στον κ. Παπανδρέου να πάμε για επαναδιαπραγμάτευση των όρων του Μνημονίου και του Μεσοπρόθεσμου. Όχι για να χαλαρώσουμε την προσπάθεια που κάνει η χώρα. Αλλά για να γίνει πιο αποτελεσματική η προσπάθεια που κάνει η χώρα. Ο κ. Παπανδρέου δεν αρνήθηκε την πρόταση για επαναδιαπραγμάτευση. Κάθε άλλο…(ΣΣ, ο κ. Παπανδρέου προτίμησε τον όρο «συνδιαπραγμάτευση»)
Ύστερα του υπογράμμισα ότι σε μια τέτοια κυβέρνηση δεν μπορεί να είναι ο ίδιος Πρωθυπουργός. Γιατί έχει χάσει την εμπιστοσύνη και της κοινωνίας και της αγοράς. Κι ότι πρέπει να βρούμε ένα άλλο πρόσωπο κοινής αποδοχής.
Κι αυτό το δέχθηκε. Όμως, λίγο αργότερα, μάθαμε από τα ΜΜΕ ότι … μου το πρότεινε ο ίδιος. Σημασία, βέβαια, εκείνη τη στιγμή, δεν είχε ποιος το πρότεινε. Αλλά το ότι ο κ. Παπανδρέου αποδεχόταν να παραιτηθεί…
Αυτά ήταν τα βασικά που συζητήσαμε χθες. Διαφωνία για τη διάρκεια μιας τέτοιας κυβέρνησης, όπως είπε εκείνος απόψε, δεν προέκυψε!
Εγώ πράγματι, υποστήριξα ότι πρέπει να έχει σαφή αποστολή την επαναδιαπραγμάτευση και μόλις την επιτύχει να οδηγηθούμε ομαλά σε εκλογές. Εκείνος μου απάντησε ότι δεν μπορεί να είναι πολύ βραχύβια, διότι τότε θα έχουμε από την πρώτη στιγμή μια παρατεταμένη προεκλογική περίοδο, πράγμα που θα κάνει κακό στην Οικονομία. Εγώ αποδέχθηκα – επαναλαμβάνω αποδέχθηκα! – τη λογική αυτού του επιχειρήματος και έμεινα με την εντύπωση ότι θα μπορούσαμε να βρούμε μια «χρυσή τομή», όσον αφορά τη χρονική διάρκεια.
Έθεσα επίσης – εκτός από τα οικονομικά – το θέμα κατάργησης του Νόμου για την Ιθαγένεια – για τους Μετανάστες – που ψήφισε πέρσι το ΠΑΣΟΚ. Με τη λογική ότι δεν μπορεί την ώρα που προσπαθούμε να σταθεροποιήσουμε την ελληνική οικονομία, να προσελκύουμε καραβάνια λαθρομεταναστών, από χώρες τις περιοχής που βρίσκονται σε αναβρασμό. Δεν μπορούμε να σταθεροποιήσουμε οικονομικά μια χώρα που αποσταθεροποιείται κοινωνικά απ’ έξω! Κι αυτό το έθεσα για να διευκολυνθεί το έργο – για να μην υπονομευτεί το έργο – της κοινής προσπάθειας που επρόκειτο να αναλάβουμε. Και με την πεποίθηση ότι το ζητά πολύ μεγάλο μέρος της κοινωνίας, ακόμα κι από τους ψηφοφόρους του ίδιου του ΠΑΣΟΚ.
Αυτά συζητήσαμε σε γενικές γραμμές. Πρέπει να σας πω ότι διαφωνίες δεν αναφάνηκαν σε αυτό το επίπεδο. Ασφαλώς υπήρχαν πολλά που επρόκειτο να ρυθμιστούν στη συνέχεια, αλλά σημεία τριβής δεν υπήρξαν.
Όλα έδειχναν ότι ήταν πράγματι, μια ιστορική ευκαιρία.
Αλλά συνέχεια δεν υπήρξε. Λίγες ώρες αργότερα, ο κ. Παπανδρέου με ειδοποίησε ότι δεν μπορεί να προχωρήσει η πρωτοβουλία αυτή.
Απέρριψε μόνος του, αυτό που είχε προτείνει ο ίδιος ή είχε αποδεχθεί ο ίδιος!
Και το βάφτισε «διαρροή»!
Ποια «διαρροή»; Μα η πρώτη δημόσια επιβεβαίωση της πρωτοβουλίας του Πρωθυπουργού έγινε από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο χθες το απόγευμα!
Και οι υπουργοί του ΠΑΣΟΚ μάθαιναν στον αέρα – κυριολεκτικά – αυτά που δημόσια ο κυβερνητικός εκπρόσωπος επιβεβαίωνε.
Τελικά ο κ. Παπανδρέου υπαναχώρησε.
Κι έτσι χάθηκε μια ιστορική ευκαιρία. Για αληθινή συναίνεση όχι μόνο μεταξύ των κομμάτων. Αλλά ανάμεσα στα κόμματα και την κοινωνία. Που αυτά ακριβώς επιθυμούσε: να πάμε και να τα διαπραγματευθούμε όλοι μαζί…
Και χάθηκε αυτή η ευκαιρία, γιατί ο ίδιος ο κ. Παπανδρέου δεν άντεξε τις πιέσεις στο εσωτερικό του κόμματός του, όσων είναι γαντζωμένοι με την εξουσία. Κι έγινε ο ίδιος αιχμάλωτός τους.
Κι έτσι η κοινή πρωτοβουλία για τη σωτηρία της Ελλάδας, μετατράπηκε, σε λίγες ώρες, σε αγωνιώδη διάσωση της ΠΑΣΟΚικής εξουσίας…
Για μια ακόμα φορά, ο κ. Παπανδρέου κινείται μόνο «επικοινωνιακά».
Ζητάει συναίνεση και κατηγορεί την Αντιπολίτευση, την ώρα που δικοί του βουλευτές παραιτούνται με βαριές κατηγορίες σε βάρος του.
Την κρίση στο εσωτερικό της κυβέρνησης και του κόμματός του ας μη προσπαθεί να τη χρεώνει στην Αντιπολίτευση. Έλεος πια!
Και κάτι ακόμα:
Μέχρι τώρα μας έκανε εκκλήσεις για συναίνεση. Δεν μας έλεγε σε τι είδους «συναίνεση».
Εμείς διευκρινίζαμε ότι συναίνεση στο λάθος, στη λάθος πολιτική δεν μπορούσαμε να δώσουμε. Συναίνεση μπορούσαμε να δώσουμε στη διόρθωση του λάθους. Στην αλλαγή Πολιτικής με επαναδιαπραγμάτευση.
Άλλωστε, αυτό, ο ίδιος ο Πρωθυπουργός με πήρε τηλέφωνο και μου το πρότεινε: Δηλαδή κυβέρνηση σωτηρίας, ώστε από κοινού να επιτύχουμε νέα διαπραγμάτευση τόσο των όρων του Μνημονίου όσο και του Μεσοπρόθεσμου προγράμματος. Δεν χρειάστηκε καν να του το θέσω εγώ ως όρο…
Άλλωστε ό ίδιος το παραδέχθηκε πριν λίγη ώρα από κοντινή αίθουσα
