Θυμάστε προχθές που ενώ έπεφτε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και ο Παπανδρέου ετοιμαζόταν να κάνει τον δικό του «ιστορικό συμβιβασμό» με τον μεγάλο αντίπαλό του, τον Βενιζέλο, τι είπε η Ντόρα; Μίλησε για “το καινούριο” που “πρέπει να γεννηθεί για να ανατάξει την πατρίδα” και για “το τέλος του πολιτικού συστήματος της μεταπολίτευσης”. Ας αφήσουμε κατά μέρος την αντιγραφή … Σαμαρά (τα λέει αυτά από την πρώτη στιγμή που εκλέχτηκε στην ηγεσία της ΝΔ), όπως και το γεγονός ότι η στυλοβάτης του «παλαιού» μας κάνει να πεθαίνουμε στα γέλια όταν μιλάει για το «κανούργιο». Και ας ασχοληθούμε κάτι που ίσως να μην έχετε σκεφθεί: Το τι μπορεί να σημαίνει, δηλαδή, η ταυτόχρονη παρουσία στην πολιτική σκηνή ως πολιτικών ηγετών του Βενιζέλου και της Ντόρας, σε συνδυασμό με την κρίση, τον κόσμο στις πλατείες την απαξίωση του πολιτικού συστήματος και της προσπάθειας της κρατικοδίαιτης διαπλοκής να διατηρήσει τον έλεγχό της στις εξελίξεις.
Σχέδιο ελέγχου της πολιτικής ζωής από την διαπλοκή
Γράφαμε προχθές: Η κατάρρευση του ΠΑΣΟΚ και του αρχηγού του οδηγεί στην κατάρρευση του πολιτικού σκηνικού και στην δημιουργία ενός νέου. Η κρατικοδίαιτη διαπλοκή βλέπει τώρα ότι το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί πλέον να εξυπηρετεί τους σκοπούς της.Βρίσκεται εν εξελίξει σχέδιο δημιουργίας στο άμεσο μέλλον κόμματος εκσυχγρονιστών –φιλελευθέρων για την ηγεσία του οποίου προαλείφονται γνωστά ονόματα της πολιτικής ζωής. Οι εξελίξεις στο ΠΑΣΟΚ και οι παραιτήσεις/ διαφοροποιήσεις βουλευτών εντάσσονται σε αυτό το σχέδιο. Λέγεται μάλιστα ότι ήδη έγιναν κρούσεις και στη Ντόρα.Μεθοδεύεται επίσης η συμμετοχή στο νέο εγχείρημα και βουλευτών της ΝΔ.
Ενώ σε άλλη ανάρτηση, γράφαμε ότι το εκσυγχρονιστικό μπλοκ δεν ελέγχεται πια από τον Βενιζέλο, αλλά από τον Γιώργο Φλωρίδη. Ο Γ.Φλωρίδης ανοίγει δικό του βήμα, κινείται αυτόνομα εδώ και καιρό και παίρνει κεφάλι έναντι των λοιπών μοναχικών εκσυγχρονιστών (Άννα Διαμαντοπούλου, Μιχάλης Χρυσοχοίδης) που εξοργίστηκαν μαζί του και επέλεξαν να στηρίξουν τον Γ.Παπανδρέου. Ο Γ.Φλωρίδης έχει σχηματίσει ήδη ομάδα (όπως εγκαίρως έχει γράψει το Antinews) και διατηρεί ανοιχτή επικοινωνία με τον Κώστα Σημίτη. Όλα δείχνουν ότι η μετά Παπανδρέου εποχή που πλησιάζει θα τον βρει έτοιμο.
Νέο σύστημα εξουσίας;
Υπενθυμίζουμε επίσης τι γράφαμε πριν από πολύ καιρό, τον Οκτώβριο του 2007, όταν η Ντόρα εθεωρείτο ακόμα … “μελλοντικός αρχηγός της ΝΔ”.
Τι συνδέει τη Ντόρα Μπακογιάννη, επίδοξο αρχηγό της ΝΔ, με τον Ε. Βενιζέλο, επίδοξο κάποτε αρχηγό του ΠΑΣΟΚ που δεν εγκατέλειψε ποτέ τις ηγετικές του φιλοδοξίες;Καταρχήν, δεν είναι κρυφές οι σχέσεις αμφοτέρων με τη μεγάλη επιχειρηματική οικογένεια του Βορρά. Η σχέση της οικογένειας Μητσοτάκη (παλιό τζάκι της πολιτικής)με την οικογένεια Μπακατσέλου (παλιό τζάκι της οικονομίας) μετρά αδιατάρακτες δεκαετίες.Κόρη του Μητσοτάκη η Ντόρα. Γαμπρός της οικογένειας Μπακατσέλου ο Βενιζέλος.
Τι θα σηματοδοτούσε μια ταυτόχρονη παρουσία τους στο ρετιρέ της πολιτικής; Η Ελλάδα αλλάζει. Γίνεται μια χώρα όπου τα «παλαιά τζάκια», είναι υποχρεωμένα να συνυπάρξουν με τα «νέα τζάκια», με όλους αυτούς τους εφοπλιστές του Σίτυ και της Νέας Υόρκης. Τους νέους μεγαλοεπιχειρηματίες της προηγούμενης δεκαετίας που μετέφεραν την έδρα τους από το Λονδίνο και τη Νέα Υόρκη στην Ελλάδα και αυξάνουν δραματικά για τους παλιούς τα μερίδιά τους. Με τις ξένες πολυεθνικές εταιρείες που επεκτείνονται στη χώρα μας, ανοίγοντας νέες αγορές, αλλά και διεκδικώντας χώρο που μέχρι σήμερα εκμεταλλεύονταν άλλοι.
Αυτό που επιθυμούν όλοι αυτοί για να εδραιώσουν τα συμφέροντά τους είναι η πολιτική σταθερότητα. Πρέπει να υπάρχει ένας κοινός «πυρήνας», ένας σταθερός άξονας, που να συνδέει την πολιτική εξουσία με τα οικονομικά συμφέροντα και θα προσδίνει συνέχεια στις επιλογές, την κατανομή ρόλων και τη διανομή εξουσίας. Έναν τέτοιο σταθερό άξονα μπορεί να εξασφαλίσουν τα τζάκια Μητσοτάκη και Μπακατσέλου με τις παραδοσιακά καλές σχέσεις τους με τον ΣΕΒ, τις τράπεζες, τις κατασκευές και τιςπολυεθνικές στον τομέα της κατανάλωσης.
Ενώ, σε μια άλλη ανάρτηση γράφαμε για το…απονενοημένο διάγγελμα Βενιζέλου στο Ζάππειο το βράδυ των εκλογών του 2007:
Ο Ευάγγελος Βενιζέλος, εκτός από τους στενούς του συνεργάτες, φαίνεται να είχε ενημερώσει και την Ντόρα Μπακογιάννη. Έτσι εξηγείται και το γεγονός, ότι ο Θανάσης Κούβελος, αδελφός του Ισίδωρου και διευθυντής του πολιτικού γραφείου της Ντόρας, ήδη από την Παρασκευή πριν τις εκλογές, διαβεβαίωνε στελέχη του μηχανισμού των Μητσοτακικών σε διάφορους νομούς, ότι οι κρυφές δημοσκοπήσεις έδειχναν το ΠΑ.ΣΟ.Κ.να χάνει με διαφορά 4 μονάδων από τη Ν.Δ. και ότι ο Ευάγγελος Βενιζέλος θα έκανε αρχηγική εμφάνιση στο Ζάππειο. Καθώς αναμενόταν, ότι η κοινοβουλευτική πλειοψηφία της Ν.Δ. θα ήταν οριακή, προεξοφλούσε ότι η κίνηση Βενιζέλου θα μπορούσε να αποτελέσει προπομπό για εξελίξεις και στο κυβερνητικό μπλοκ, που θα ανοίξουν το δρόμο της Ντόρας για την ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας.
Το σύστημα θέλει … εγγυητή
Βέβαια από τότε κύλησε πολύ νερό στ΄ αυλάκι, ο Α. Σαμαράς χάλασε τα σχέδια πολλών με την εκλογή του στην ηγεσία της ΝΔ, ωστόσο οι βασικές επιδιώξεις του συστήματος δεν άλλαξαν, απλώς άλλαξαν οι μεθοδεύσεις και οι στοχοποιήσεις.
Κι ας δούμε κάτι πέρα από τις πλατείες και τους ξεσηκωμούς που προς το παρόν παραμένουν μια πολύ σοβαρή ενόχληση για το σύστημα, αλλά μόνον ενόχληση, αφού δεν υπάρχει σαφής πολιτική κατεύθυνση και στρατηγική.
Η «διαπλοκή» της 8ετίας Σημίτη ήταν για τις νέες οικονομικές δυνάμεις κάτι σαν το σκάνδαλο Κοσκωτά. Υπονόμευε τα συμφέροντά τους, περιόριζε την ανάπτυξή τους και κυρίως προκαλούσε πολιτικές ανωμαλίες και αστάθεια. Το ζητούμενο γι αυτές είναι πάντα η σταθερότητα.
Το “συγρότημα Λαμπράκη” εξασφάλισε επί δεκαετίες αυτήν την ανάγκη για σταθερότητα του συστήματος. Η σταδιακή επιδείνωση όμως της υγείας του Χρ. Λαμπράκη και η αποδυνάμωση του συγκροτήματος τους (μετά την ταύτισή του με την κυβέρνηση Σημίτη και τις …επιχειρηματικές προεκτάσεις της) προκάλεσε την αποσταθεροποίηση του “συστήματος” και την έναρξη των πολέμων στην κρατικοδίαιτη διαπλοκή που βλέπουμε να μαίνονται σήμερα δίπλα μας. Η οικονομική κρίση ενέτειναν την ανασφάλεια του συστήματος το οποίο αναζητεί απεγνωσμένα έναν “νέο εγγυητή”.
Παρατήρηση πρώτη: Ο Καραμανλής τα είχε δει όλα αυτά, αλλά έπαιξε λάθος. Επιχείρησε , μέσω Ρουσόπουλου και συμμάχων, να εγκαθιδρύσει έναν άλλο έλεγχο του συστήματος και γι αυτό τον τσάκισαν – τα υπόλοιπα είναι παραμύθια για μικρά παιδιά).
Παρατήρηση δεύτερη: Όσα γίνονται με την κάθαρση (Ζήμενς, Τσοχατζόπουλος) εκφράζουν μέχρι στιγμής μόνον την ανάγκη του “συστήματος” για “αυτοκάθαρση”, ως συνέπεια όσων περιγράφουμε προηγουμένως. Ας μην σας δουλεύουν λοιπόν οι τηλεοπτικοί και πολιτικοί κήνσορες της κάθαρσης.
Ηθικό δίδαγμα;
Δεν … υπάρχει. Αλλά και τίποτα δεν είναι τυχαίο. Σκέφθηκα λοιπόν να δημοσιεύσω αυτές τις σκέψεις και να υπενθυμίσω όσα γράφαμε παλαιότερα για να βοηθήσω την προσπάθεια όλων μας να βρούμε έναν μπούσουλα για το μέλλον που έρχεται καλπάζοντας.
‘Ενα μόνο είναι σίγουρο κατά την γνώμη του. Όλα αλλάζουν. Και η οικονομική κατάσταση και η πολιτική και ο λαός και η κοινωνία και τα κόμματα. Η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ δεν θα είναι ποτέ πια τα ίδια στο μέλλον. Για τον απλούστατο λόγο ότι η Νέα Μεταπολίτευση δεν μπορεί να γίνει με τα υλικά της προηγούμενης. Έρχεται γρήγορα λοιπόν η ώρα για τον Αντώνη Σαμαρά να καβαλήσει το κύμα. Επειδή όλοι γνωρίζουμε πλέον ότι με αυτό το κόμμα μπορεί να πάει μόνον μέχρι ενός σημείου. Και όσα πολιτικά εργαλεία φαντάζουν αποτελεσματικά και επαρκή, πολύ σύντομα ενδέχεται να αποδειχθούν αναποτελεσματικά και ανεπαρκή.
Το μεγάλο ερώτημα είναι λοιπόν: Ποιός θα θέσει τους όρους για τη “Νέα Μεταπολίτευση”;
