Η ΓΑΛΑΖΙΑ ΓΕΝΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΣΗΜΕΡΙΝΕΣ ΑΠΟΧΡΩΣΕΙΣ ΤΗΣ
ο/η γράφων/ουσα διατηρεί την ανωνυμία του/ης
Κάνοντας μια βόλτα στα γραφεία της ΝΔ ή περνώντας από τις οργανώσεις της συναντάς παλιά στελέχη της ΟΝΝΕΔ. Γυναίκες και άνδρες, οι οποίοι το 1974 ξεκίνησαν να γράφουν την δικιά τους ιστορία μέσω της ΟΝΝΕΔ.
Μιας οργάνωσης η οποία απαρτιζόταν από νεαρά άτομα προσκείμενα στις αρχές του κοινωνικού φιλελευθερισμού. Άτομα τα οποία σε δύσκολους καιρούς, εξαιτίας του γεγονότος ότι η Ελλάδα έβγαινε από μια μακροχρόνια δικτατορία και αργότερα επειδή βρέθηκαν μπροστά στο κύκνειο άσμα του υπαρκτού σοσιαλισμού, κατάφεραν να μεταδώσουν με τον δικό τους μοναδικό τρόπο το όραμα και τις ιδέες της ελευθερίας, της ισότητας και της ισονομίας.
Σήμερα που η Ελλάδα δεν βρίσκεται σε καλύτερη μοίρα από τότε, καθώς κάποιοι κάνανε πράξη το δίλημμα “Σοσιαλισμός ή Βαρβαρότητα” και που λογικά η νεολαία θα έπρεπε να πρωτοστατεί στην αλλαγή για ανάπτυξη και επανεκκίνηση, να τραβά από το χέρι συνομηλίκους της μεταδίδοντας τους την φλόγα της ελπίδας, επιλέγει άλλο δρόμο. Το δρόμο των enfants gȃtés της ΟΝΝΕΔ όπως και διήμερες διακοπές στο Λιτόχωρο, όπου διεξάγονται σεμινάρια πολιτικής επικοινωνίας με εισηγητές, καθηγητές υποστηρικτές της “δικτατορίας” του μονόδρομου. Το δρόμο της επί πληρωμής σεμιναρίων για ζητήματα επικοινωνιακής διαχείρισης και οργάνωσης ώστε στην κεντρική τηλεόραση να επιτεθούν σ' όσους δεν στηρίζουν το μνημόνιο και το μεσοπρόθεσμο με τον χαρακτηρισμό “τσαρλατάνος”. Αυτή είναι η νέα αδαής γενιά της ΟΝΝΕΔ. Κάποτε τα πράγματα όμως ήταν αλλιώς. Προτείνω λοιπόν να κάνουμε μια μικρή αναδρομή στο παρελθόν της δικιάς μας ιστορίας. Γιατί ποιος είναι καλύτερος οδηγός για το μέλλον από το παρελθόν;
17 Οκτωβρίου το 1974, οπότε ήδη είχαν αρχίσει να αποκαθίστανται οι κοινωνικές ελευθερίες, παρέες παιδιών άρχισαν να οργανώνονται για να διαδώσουν τα πιστεύω τους. Παρέες παιδιών που είχαν πολλές ιδέες, οράματα, αντιπαραθέσεις, επιτυχίες και αποτυχίες, αγωνιστικότητα, δύναμη. Φρόντιζαν να έχουν μια “γεμάτη ζωή” με μπόλικα λάθη αλλά και πολύ καλές στιγμές. Ήταν όλοι μια ομάδα, μια γροθιά! Εκείνοι σήμερα με ευκολία θα μας δήλωναν ότι είχαν 37 χρόνια γεμάτα, πλήρη. Με πίκρες και χαρές. Αυτές οι παρέες κατάφεραν να συγκροτήσουν απ' άκρη σ' άκρη, σ' όλη την Ελλάδα επιτυχημένες οργανώσεις όπως αυτή στα Γιάννενα, στην Πάτρα, στην Λάρισα, στον Πειραιά, στην Θεσσαλονίκη, στην Κυψελη, στο Περιστερη,στην Καλλιθέα, και σε πολλές άλλες περιοχές.
Σημαία όλων των παιδιών της ΟΝΝΕΔ ήταν η μαχητικότητα και η πίστη σε ιδεώδη.
Αποστολή τους:
“Η ανάπτυξη της δημοκρατικής συνειδήσεως των νέων, η διεύρυνση πολιτικών, οικονομικών, κοινωνικών και πολιτιστικών θεμάτων και ο πολιτικός τους προβληματισμός, ώστε να συμβάλλουν ενεργά στην λειτουργία μιας σύγχρονης Δημοκρατικής Κοινωνίας ...” και “Η μελέτη των γενικών και ειδικών προβλημάτων που απασχολούν τους νέους των αστικών και αγροτικών περιοχών και της σπουδάζουσας νεολαίας ...”, όπως γράφεται και στο καταστατικό λειτουργίας της οργάνωσης..
Επιθυμία όλων να βάλλουν γερά θεμέλια και να ηγηθούν της πορείας της ανανέωσης και της ανάπτυξης.
Σύνθημα τους ;
“Κάνουμε το όραμα πράξη”. Σε μια κομβική εποχή για τους ίδιους που σηματοδότησε και την εκκίνηση του φοιτητικού και νεολαιίστικου κινήματος, στο ξενοδοχείο Caravel στην Αθήνα διεξήχθη το Α' Συνέδριο της ΟΝΝΕΔ τον Μάρτιο του 1987. 24 χρόνια πριν μια γενιά, μέσα σ' ένα βραδυκίνητο κόμμα, η οποία έβαλε μπροστά την μηχανή, πυροβολήθηκε στην Καλαμάτα, σκοτώθηκε στην Κηφισσιας και διώχθηκε για τις ιδέες της.
Ο Γιώργος, ο Αποστόλης και ο Δήμος εδραίωσαν με τους αγώνες τους την ΔΑΠ-ΝΔΦΚ και την ΜΑΚΙ. Όλη αυτή η γενιά μας άφησε μια παρακαταθήκη. Διαβάστε ποιο ήταν “το ρούχο” τους, όπως εύστοχα κάποιος μου είπε, ποια ήταν η απαίτηση τους: “Έξω τα τζάκια απ' την ΟΝΝΕΔ ...” το οποίο είχε ως συμπλήρωμα : “Έξω η Ντόρα απ' την ΟΝΝΕΔ ...”. Μια γενιά η οποία έδινε τον “σπινθήρα” και η εμπιστοσύνη μεταξύ της νεολαίας λειτουργούσε σαν “καταλύτης”.
Ήταν φανερό ότι δεν επιθυμούσαν “καπελώματα” και “φλερτ” με όσους είχαν δείγματα ηγεμονισμού και αμετροέπειας όπως και να μετάσχουν σε παιχνίδια πολιτικής στρατηγικής.
Είχαν καταλάβει από νωρίς ότι κάποια όταν οι συνομήλικες της έπαιζαν με τις κούκλες τους, εκείνη έπαιζε με τα “στρατιωτάκιᔨτης ΟΝΝΕΔ τα οποία τα ήθελε ακούνητα αμίλητα και αγέλαστα. Εκείνοι όμως ως νέοι έδιναν τους αγώνες τους στην επαρχία, σε αστικά κέντρα και σε περιοχές οι οποίες θεωρούνταν αδύνατο να φτάσει το μήνυμα των δικών τους ιδανικών και αξιών. Τραγουδούσαν παντού (εκδρομές, αφισοκολλήσεις), την δικιά τους ιστορία ... “Δες την γαλάζια την γενιά που έγινε ασπίδα και φωτιά κόντρα στον δόλο και την βια ....”
Σήμερα κοιτάζοντας στα μάτια των παλιών αυτών ΟΝΝΕΔΙΤΩΝ,οι οποίοι έχουν αφήσει πίσω τους ενέχυρο 37 χρόνια ιστορίας, βλέπει κανείς την υπερηφάνεια που νιώθουν ενώ στην ψυχή τους έχουν χαραγμένο τον στίχο του Οδυσσέα Ελύτη:
“Ό,τι κάνεις να σου δώσει,
μια ρυτίδα περισσότερο στο μέτωπο,
μια ρυτίδα λιγότερο στην ψυχή!”
Αυτοί κατάφεραν μέσα από τους αγώνες τους “του κύκλου να σημάνει η λήξη και της ευθείας η αρχή” καθώς στο προσκλητήριο τους προς τους νέους ανθρώπους μιλούσαν για την αλήθεια και την προκοπή.
Δυο χρόνια πριν έκλεισαν τους λογαριασμούς του παρελθόντος καθώς δεν ξεγελάστηκαν από τα μύρια ψέματα κάποιας που πάντα ως ξένη μετρά στα δικά τους βλέμματα ....
Διάβασα κάπου και μου έκανε εντύπωση και το μεταφέρω και σ' εσάς: Αν δεν ξέρεις από που έρχεσαι χάνεις και τον προορισμό. Ίσως αυτή να είναι η αιτία που η σημερινή νεολαία δεν κατάφερε, στο σύνολο της, να ανοίξει διάπλατα και τις δικές της πόρτες. Ίσως αυτή να είναι η αιτία που δεν κατάφερε να κάνει πράξη κάτι που φώναζε ένα χρόνο πριν με πάθος: “Το ποτάμι πίσω δεν γυρνά ...”. Πάντα όμως υπάρχει η Ελπίδα ...όταν διαβάζεις σ' ένα blog (σας το παραθέτω όπως το βρήκα και το διάβασα κι εγώ) :
“... ως ένας ΟΝΝΕΔιτης προς τον άλλο θέλω να ρωτήσω: υπάρχουν άλλοι δεξιοί και πραγματικοί πατριώτες στην ΟΝΝΕΔ η έστω έξω απο αυτήν για να βγούμε μπροστά να πούμε την αλήθεια στον κόσμο και να αλλάξουμε την λάϊτ κουλτούρα που έχει το κάμμα δυστηχώς. Εαν έχεις κάποιους υπόψιν στο μυαλό σου, νέα παιδιά με πάθος για την πατρίδα και παράταξη θα ήθελα πολύ να τους γνωρίσω και απο κοντά.
Ένας νεαρoς ΟΝΝΕΔίτης,
με εκτιμηση Γ. Κ”
http://elpidablog.blogspot.com/
