Διαβάσαμε σε διάφορα δημοσιεύματα (http://www.enet.gr/, http://www.tovima.gr) τη δέσμη τεσσάρων μέτρων για την επίτευξη συμφωνίας μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας στο Αιγαίο που προτείνει η αναφερόμενη ως “γνωστή δεξαμενή σκέψης” «Διεθνής Ομάδα Κρίσεων» (International Crisis Group – ICG). To οποίο θεωρεί ούτε λίγο ούτε πολύ θεωρεί ότι τώρα που η Ελλάδα αντιμετωπίζει σοβαρά οικονομικά προβλήματα (είναι δηλαδή γονατισμένη οικονομικά) πρέπει να τα βρει με την Τουρκία στη βάση των εξής τεσσάρων σημείων:
1 Η Τουρκία σταματά επισήμως τις υπερπτήσεις πάνω από κατοικημένα ελληνικά νησιά. Η Ελλάδα αναλαμβάνει δέσμευση για αποστρατιωτικοποίηση των νησιών του Αιγαίου. Η Τουρκία δεσμεύεται να διαλύσει ή να απομακρύνει την τέταρτη στρατιά από το Αιγαίο.
2 Οι δύο χώρες ανακοινώνουν ετοιμότητα να διαπραγματευτούν ειδικές ρυθμίσεις για το Αιγαίο στη βάση των γενικών αρχών του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας. Η Ελλάδα αναγνωρίζει ότι η Τουρκία, ως ναυτική χώρα, έχει δικαιώματα τα οποία θα πρέπει να προσμετρηθούν στην οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών στο Αιγαίο. Η Τουρκία αναλαμβάνει δέσμευση να αναγνωρίσει το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας και αναγνωρίζει το δικαίωμα της Ελλάδας βάσει αυτού να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 ναυτικά μίλια. Και οι δύο πλευρές δηλώνουν από κοινού ότι οι διαπραγματεύσεις θα περιλαμβάνουν διατήρηση των διεθνών υδάτων προς τα μεγάλα λιμάνια της Τουρκίας και ότι τα στενά της Μαύρης Θάλασσας μπορούν να χρησιμοποιηθούν για διεθνείς πλοηγήσεις.
3 Ελλάδα και Τουρκία διαπραγματεύονται για περιορισμό των χωρικών τους υδάτων, βασιζόμενες στο όριο των 12 ναυτικών μιλίων. Συμφωνούν σε διάμεσες γραμμές, όπου αυτά τα όρια επικαλύπτονται, και σε περιορισμό των ελληνικών χωρικών υδάτων στα σημεία που θεωρούνται αναγκαία ώστε να διασφαλιστούν κοινώς αποδεκτοί διάδρομοι για διεθνείς διελεύσεις πλοίων μέσω του Αιγαίου.
4 Τουρκία και Ελλάδα προσφεύγουν για οποιαδήποτε άλλη διαφορά και ειδικώς για το θέμα της υφαλοκρηπίδας στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης.
Αξίζει τέλος να σημειωθεί και η αναφορά ότι «αν επιλυθούν οι διαφορές στο Αιγαίο θα μπορούσε το βήμα αυτό να βοηθήσει να πειστούν οι Ελληνοκύπριοι για την καλή πρόθεση της Τουρκίας και να αναβαπτιστούν τα διαπιστευτήρια της Τουρκίας προς την Ε.Ε.».
Δεν χρειάζεται περαιτέρω ανάλυση για να αντιληφθεί κανείς πόσο φιλοτουρκικές είναι αυτές οι προτάσεις, για να μην πούμε τίποτα χειρότερο. Ούτε θα σχολιάσουμε την ευκολία με την οποία αναδημοσιεύονται και προβάλλονται στην Ελλάδα παρόμοιες “προτάσεις” και μάλιστα στην σημερινή συγκυρία. Θα υπενθυμίσουμε μόνο τι έχουμε γράψει παλαιότερα γι αυτήν την “δεξαμενή σκέψης”
Το International Crisis Group, λοιπόν, ιδρύθηκε το 1995 από τον τότε αντιπρόεδρο της Παγκόσμιας Τράπεζας M.M. Brown, τον πρώην Αμερικανό διπλωμάτη Morton Abramowitz, και τον Fred Cuny, που εξαφανίστηκε λίγο αργότερα στη Τσετσενία. Ο στόχος των παραπάνω ήταν να δημιουργήσουν μια «ανεξάρτητη από κυβερνήσεις οργάνωση, που θα συμβουλεύει και θα βοηθά τα κράτη και τους διεθνείς οργανισμούς να αποτρέπουν τις συγκρούσεις σε διεθνές επίπεδο».
Βέβαια, ποιος άλλος θα μπορούσε να είναι πίσω από την εν λόγω ΜΚΟ, από τον διαβόητο George Soros; Λείπει ο Μάης απ τη Σαρακοστή;
Τελευταία, η ICG , μεταξύ άλλων «αντικειμενικών» παρεμβάσεων της , καλεί τις ισλαμικές ομάδες, που πολλές από αυτές διατηρούν σχέσεις με την τρομοκρατική Αλ Κάιντα, να συμμετάσχουν στις πολιτικές εξελίξεις της Αλγερίας, και να στηρίξουν τη Μουσουλμανική Αδελφότητα στην Αίγυπτο.
Καθόλου περίεργο, αν θυμηθούμε ότι στο ΔΣ της ICG, βρίσκεται ο «σκοτεινός» Zbigniew Brzezinski, όπως και ο Samuel Berger (σύμβουλος εθνικής ασφάλειας του Bill Clinton), καθώς και ο αμφιλεγόμενος πρώην Αμερικανός διπλωμάτης Thomas Pickering, που το 2009 είχε ζητήσει από την Αμερική να συνάψει σχέσεις με τη …Χαμάς!
