18 Δεκεμβρίου 2011

Η αμαρτωλή Goldman Sachs (των Σημίτη – Παπαδήμου) δολοφονεί την Ελλάδα



  Υποπτο χτύπημα στην ελληνική οικονομία, με απρόβλεπτες συνέπειες, κατάφερε η Goldman Sachs, συμβουλεύοντας τους πελάτες της να μην ανταλλάξουν τα ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου που έχουν στα χέρια τους και να μην συμβάλουν έτσι στην ελάφρυνση του δημόσιου χρέους, οδηγώντας...
πιθανώς τη χώρα μας σε χρεοκοπία. Ο «ντίλερ» της εισόδου μας στο ευρώ γίνεται τώρα «άγγελος» της χρεοκοπίας, αποδεικνύοντας τον ύπουλο και αδίστακτο ρόλο που διαδραματίζει στις διεθνείς αγορές.

 Η εμπιστευτική έκθεση, που έστειλε την Τετάρτη η αμερικανική τράπεζα σε επενδυτές και χρηματοπιστωτικά ιδρύματα και που παρουσιάζει η «κυριακάτικη δημοκρατία», υπονομεύει το πρόγραμμα ανταλλαγής του ελληνικού χρέους, το περίφημο PSI, το οποίο χαρακτηρίζει ευθύς εξαρχής «μη ελκυστικό». Η έκθεση επιβεβαιώνει τον βρόμικο ρόλο ενός οργανισμού, που η γαλλική εφημερίδα «Le Monde» πρόσφατα χαρακτήρισε «πανευρωπαϊκή κυβέρνηση», προβάλλοντας τους δεσμούς που έχουν με την τράπεζα ο Μάριο Ντράγκι (ΕΚΤ), ο Μάριο Μόντι (Ιταλία) και ο Λουκάς Παπαδήμος.

 Ο βασικότερος ίσως λόγος σχηματισμού της μεταβατικής κυβέρνησης υπό τον Παπαδήμο ήταν η έναρξη και η ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων του PSI, της συμμετοχής δηλαδή των ιδιωτών στη μείωση του δημόσιου χρέους, με «κούρεμα» της τάξης του 50% των ομολόγων που έχουν στην κατοχή τους. Τώρα, έρχεται η Goldman Sachs να αμφισβητήσει αυτή τη διαδικασία, λέγοντας κατ’ ουσίαν στους ιδιώτες ότι αυτή η συμφωνία δεν είναι προς όφελός τους. Η ίδια τράπεζα, που συμμετείχε στο μαγείρεμα των στοιχείων για να μπούμε στην ευρωζώνη με το επίμαχο swap χρέους που πραγματοποίησε για λογαριασμό της Ελλάδας το 2001, τώρα παίζει το αντίστροφο παιχνίδι και στρώνει το έδαφος για την έξοδό μας από αυτή.

 Στην έκθεση «Επικαιροποίηση για την Ελλάδα εν μέσω προβλημάτων του PSI», που εστάλη στους πελάτες της την Τετάρτη 14 Δεκεμβρίου το πρωί, ο αναλυτής της Goldman Sachs υπογραμμίζει ότι «το πρόβλημα βρίσκεται στην επιμονή σε 50% μείωση στην ονομαστική αξία (των ομολόγων) για τους κατόχους ομολόγων». «Σε συνδυασμό με την επιμήκυνση της ημερομηνίας λήξης τους», υποστηρίζει η τράπεζα, «αυτό οδηγεί σε απώλειες περισσότερο από 70%-75% για ένα μέσο ομόλογο».

 Οδηγώντας μεθοδικά τους επενδυτές στην απόρριψη του PSI, η Goldman Sachs τούς λέει ότι «η ανταμοιβή για το ρίσκο του να συμμετέχει στη συμφωνία δεν μπορεί να είναι κάτι πολύ ελκυστικό για τους επενδυτές». Στη συνέχεια μπαίνει βαθύτερα στο ζουμί της ανάλυσής της, προτρέποντας τους κατόχους των περίφημων CDS (ασφάλιστρα έναντι κινδύνου χρεοκοπίας) να προτιμήσουν να μη δεχτούν το «κούρεμα» και να πληρωθούν από τα CDS, που θα ενεργοποιηθούν βέβαια μετά τη χρεοκοπία της Ελλάδας.

 «Το κίνητρο για συμμετοχή είναι ακόμα μικρότερο για τους επενδυτές που έχουν αντισταθμίσει τον κίνδυνο με συμβόλαια CDS» γράφει χαρακτηριστικά η έκθεση. Ιδού, λοιπόν, η δεύτερη λύση που προτείνει η τράπεζα: «Το λιγότερο φιλικό προς τις αγορές σενάριο περιλαμβάνει μη εθελοντικές επιλογές». Επιλογές, δηλαδή, που με άλλα λόγια θα αναγκάσουν τους ομολογιούχους να δεχτούν το «κούρεμα» και θα οδηγήσουν τη χώρα μας πιθανότητα στη χρεοκοπία.

 Δύο ακόμα σημεία της έκθεσης, πάντως, δεν πρέπει να ξεφύγουν της προσοχής μας. Το πρώτο είναι η επισήμανση ότι το ρίσκο να μην πάρει η Ελλάδα μία από τις επόμενες δόσεις παραμένει και το δεύτερο η πρόβλεψη ότι η ύφεση το 2012 θα είναι 4,1% και όχι 2,8%, που εκτιμά η κυβέρνηση.

 Οπως έχει επανειλημμένα τονίσει ο γνωστός Γάλλος δημοσιογράφος Marc Roche, η Goldman Sachs χρησιμοποίησε την Ελλάδα πάνω κάτω ως πειραματόζωο όσον αφορά την προώθηση του διαβόητου swap, το οποίο στη συνέχεια πούλησε και σε άλλους πελάτες, από περιφερειακές τράπεζες σε Ισπανία και Γερμανία έως και πετρελαϊκές εταιρίες της Κίνας. Ο Roche είναι συγγραφέας του βιβλίου «Η Τράπεζα - Πώς η Goldman Sachs κυβερνά τον κόσμο». Κεντρικό σημείο αναφοράς σε αυτό είναι η υπόθεση της συγκάλυψης του ελληνικού χρέους μέσω του αμαρτωλού ομολόγου των Κώστα Σημίτη και Λουκά Παπαδήμου το 2001.

 Σήμερα, η Ελλάδα είναι και πάλι το πειραματόζωο όσων παίζουν με τις ισοτιμίες των νομισμάτων, τα CDS και τα άλλα «παιχνίδια» που προσφέρει το διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα.

 Δάφνη Φιλίππου