Με την πτώση των χωρών του παλινορθωμένου καπιταλισμού (σε Κεντρική Ευρώπη, Βαλκάνια, Ρωσία) ξαναφούντωσε το.........
μεταναστευτικό ρεύμα προς τις χώρες της ΕΕ. Φυσικά, δεν ήταν μόνο αυτή η αιτία που γέννησε αυτό το ρεύμα. Ηταν και είναι ακόμη οι επεμβάσεις των μεγάλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων στις διάφορες περιοχές του λεγόμενου τρίτου κόσμου, που ανάγκαζαν και αναγκάζουν τους λαούς αυτών των χωρών να εγκαταλείπουν τις χώρες τους προκειμένου να εξασφαλίσουν ένα μεροκάματο πείνας μερικών δεκάδων ευρώ δουλεύοντας «παράνομα».
Αρχικά, οι κυβερνήσεις των χωρών της ΕΕ και ιδιαίτερα του γαλλογερμανικού άξονα άφησαν αυτό το ρεύμα ν’ αναπτυχθεί σχετικά «ελεύθερα». Στη συνέχεια και συγκεκριμένα στις αρχές του 2007, «διαπιστώνουν» (!) ότι στη γεωργία, στις οικοδομές, στον καθαρισμό, στα ξενοδοχεία και στα εστιατόρια η λεγόμενη παράνομη απασχόληση κυμαίνεται μεταξύ 4,5 και 8 εκατ. ατόμων.
Το Μάη του 2007, η Κομισιόν εκδίδει το σχέδιο της οδηγίας 52 και τον Ιούνη του 2009 ολοκληρώνονται οι συζητήσεις και η ψήφισή της στα λεγόμενα θεσμικά όργανα της ΕΕ, ενώ τον Ιούνη του 2009 δημοσιεύεται στην εφημερίδα της ΕΕ. Σύμφωνα με το άρθρο 17 αυτής της οδηγίας, τα κράτη μέλη της ΕΕ είναι υποχρεωμένα να την ενσωματώσουν στο εσωτερικό τους Δίκαιο μέχρι τον Ιούλη του 2011. Στην Ελλάδα η οδηγία δεν έχει ακόμη ενσωματωθεί, όμως το υπουργείο Εργασίας από τις 25 Οκτώβρη του 2011 έχει δημοσιοποιήσει το νομοσχέδιο ενσωμάτωσής της και έχει ολοκληρώσει την περιβόητη διαδικασία της διαβούλευσης, που προηγείται πριν αυτά εισαχθούν στη βουλή για συζήτηση και ψήφιση.
Ο υπουργός Εργασίας Γ. Κουτρουμάνης με τη δημοσιοποίηση αυτού του νομοσχεδίου προσπάθησε να δημιουργήσει την εντύπωση, ότι κύριο μέλημα είναι να στριμώξει τους επιχειρηματίες που απασχολούν μετανάστες χωρίς άδεια διαμονής και εργασίας για να τους νομιμοποιήσουν. Αυτό, όμως, είναι ένα τεράστιο ψέμα, σαν αυτά που συχνά-πυκνά εκστομίζουν οι αστοί πολιτικοί, κάνοντας το μαύρο άσπρο.
Οι στόχοι που έθεσαν οι Κομισάριοι και οι υπουργοί Εσωτερικών και Δικαιοσύνης της ΕΕ δεν ήταν να υποχρεώσουν τους καπιταλιστές να νομιμοποιήσουν τους λεγόμενους λαθρομετανάστες, με την επιβολή αυστηρών κυρώσεων, αλλά να απαγορεύσουν αυστηρά την απασχόληση μεταναστών που δεν έχουν άδεια διαμονής και εργασίας, ώστε σε σύντομο διάστημα να πετύχουν την επιστροφή τους στις χώρες τους, μέσω μαζικών πογκρόμ. Η πρόθεση αυτή έχει αποτυπωθεί στις εισηγητικές σκέψεις της οδηγίας. Αυτό έχει επίσης αποτυπωθεί πιο ωμά στο νομοσχέδιο του Γ. Κουτρουμάνη, που βέβαια δεν είναι υπουργός προστασίας των εργατών, αλλά των κεφαλαιοκρατών.
Στην 1η εισηγητική γνώμη της οδηγίας 52, πρώτιστο μέλημα είναι η ενίσχυση των κατασταλτικών μέτρων καταπολέμησης της λεγόμενης λαθρομετανάστευσης και όχι η υποχρέωση των καπιταλιστών να νομιμοποιήσουν τους μετανάστες, μέσω της απόδοσης σ’ αυτούς όλων των δικαιωμάτων που έχουν και οι εργάτες των χωρών της ΕΕ. Διαβάζουμε: «Κατά την συνεδρίασή του της 14ης και 15ης Δεκεμβρίου 2006, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο δέχθηκε ότι συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών θα έπρεπε να ενισχυθεί στον τομέα της καταπολέμησης της λαθρομετανάστευσης και αναγνώρισε κυρίως ότι τα μέτρα που αποβλέπουν στην καταπολέμηση της παράνομης απασχόλησης, θα έπρεπε να εντατικοποιηθούν στο επίπεδο των κρατών μελών της ΕΕ».
Οι Κομισάριοι θεωρούν ότι το μαύρο μεροκάματο των 30-40 ευρώ, που δίνουν οι καπιταλιστές της ΕΕ στους λεγόμενους λαθρομετανάστες είναι ελκτικό γι’ αυτούς και θέτουν ως στόχο να ανακόψουν αυτή την απασχόληση. Η πρώτη και βασική εκδοχή είναι να διώξουν τους μετανάστες μέσω μαζικών πογκρόμ. Η δεύτερη εκδοχή θα ήταν να υποχρεωθούν οι καπιταλιστές να δίνουν τα ίδια δικαιώματα. Αυτό όμως αποκλείεται γιατί: Πρώτον, στην φάση αυτή της βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης δεν υπάρχει περίπτωση ούτε οι καπιταλιστές να δεχτούν να δώσουν τα ίδια δικαιώματα στους μετανάστες ούτε οι αστικές κυβερνήσεις να τους υποχρεώσουν. Δεύτερον, θέλουν να διώξουν μαζικά τους μετανάστες, γιατί στην πλειοψηφία τους είναι ανειδίκευτοι. Τρίτον, γιατί οι κομισάριοι θέτουν ως στόχο την πρόσληψη μεταναστών ειδικευμένων εργατών και μάλιστα εκείνων που δεν βρίσκουν στη δική τους καπιταλιστική αγορά. Τέταρτον, γιατί εάν έδιναν τα ίδια μεροκάματα, τότε θα γινόταν ελκυστικότερη η καπιταλιστική αγορά της ΕΕ και θα φούντωνε περισσότερο το μεταναστευτικό ρεύμα.
Είναι, λοιπόν, φανερό ότι οι Κομισάριοι και οι υπουργοί Δικαιοσύνης και Εσωτερικών της ΕΕ επιδιώκουν με την οδηγία 52 να διώξουν εκατομμύρια μεταναστών στις χώρες τους και όχι να υποχρεώσουν τους καπιταλιστές να νομιμοποιήσουν τους μετανάστες, δίνοντας σ’ αυτούς τα ίδια δικαιώματα.
Περνάμε τώρα στο νομοσχέδιο του Γ. Κουτρουμάνη. Εδώ δεν χρειάζεται να κάνουμε σύνθετους συλλογισμούς προκειμένου να αποδείξουμε ότι ο Γ. Κουτρουμάνης και η κυβέρνησή του επιδιώκουν να διώξουν μαζικά τους λεγόμενους λαθρομετανάστες. Στο άρθρο 14 τα πράγματα λέγονται ανοιχτά:
Πρώτον, αφορά μόνο τους μετανάστες που δουλεύουν στον αγροτικό τομέα, ως υπηρέτες-τριες ή ως αποκλειστικοί νοσοκόμοι-ες, ως καθαριστές και καθαρίστριες. Ετσι, καταρχάς εξαιρείται μια πολύ μεγάλη μερίδα μεταναστών που εργάζονται σε άλλους τομείς.
Δεύτερον, και στις παραπάνω κατηγορίες προβλέπονται και άλλες εξαιρέσεις. Συγκεκριμένα, αποκλείονται όλοι οι μετανάστες που δεν δούλεψαν τουλάχιστον τον τελευταίο χρόνο πριν την ψήφιση του νομοσχεδίου. Οπως καταλαβαίνετε, και εδώ θα είναι περισσότεροι αυτοί που θ’ αποκλειστούν, γιατί το διάστημα 2010-2011 η μαζική ανεργία έπληξε και τους μετανάστες.
Τρίτον, προβλέπεται ότι οι μετανάστες που δήλωσαν ψευδή στοιχεία αποκλείονται από τη ρύθμιση αυτή και μπαίνουν άμεσα στη διαδικασία της απέλασης. Στη διαδικασία της άμεσης απέλασης μπαίνουν και οι μετανάστες που αποκλείστηκαν από τη ρύθμιση αυτή και για τους λόγους που αναφέραμε παραπάνω.
Ποια θα είναι η τύχη των μεταναστών που θα μπουν στη ρύθμιση αυτή; Είναι υποχρεωμένοι μέσα σε τρεις μήνες να καταγραφούν μαζί με τους εργοδότες. Αυτοί που θα καταγραφούν θα μπορέσουν να πάρουν προσωρινό Αριθμό Μητρώου Κοινωνικής Ασφάλισης (ΑΜΚΑ) και να δουλέψουν μόνο για ένα εξάμηνο ακόμη. Στη συνέχεια, πρέπει να φύγουν από την Ελλάδα και να επιστρέψουν στη χώρα τους. Θα μπορέσουν να επιστρέψουν νόμιμα στην Ελλάδα, μόνο εάν το ζητήσει ένας καπιταλιστής και το αίτημά του εγκριθεί από τις «αρμόδιες ελληνικές αρχές».
Ο κανόνας θα είναι να μη βρεθούν καπιταλιστές που θα ζητήσουν από τις ελληνικές αρχές να εγκρίνουν την επιστροφή μεταναστών απ’ αυτούς που έχουν καταγραφεί. Εχουν πολλούς σοβαρούς λόγους, αυτή την εποχή της βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης, για να μη ζητήσουν την επιστροφή κάποιων από τους καταγεγραμμένους μετανάστες για να δουλέψουν στις επιχειρήσεις τους.
Το συμπέρασμα είναι ότι κανένας από τους μετανάστες που όλα αυτά τα χρόνια δουλεύουν στην Ελλάδα, χωρίς να έχουν άδεια διαμονής και εργασίας, δεν έχει συμφέρον να πάει να καταγραφεί, γιατί μετά από έξι μήνες είναι υποχρεωμένος να εγκαταλείψει την Ελλάδα. Εάν, δε, επιστρέψει στην Ελλάδα θα είναι πάλι «παράνομος».
Στη ρύθμιση αυτή η κυβέρνηση θέλει να στριμώξει και τους 300 απεργούς πείνας της Υπατίας και της Θεσσαλονίκης, στους οποίους έχει χορηγηθεί –για δεύτερο μέχρι στιγμής εξάμηνο– αναβολή της απέλασης. Παραβιάζει έτσι ωμά ένα ακόμη βασικό σημείο της συμφωνίας που τέσσερις υπουργοί έκαναν με αντιπροσωπεία των απεργών πείνας.Οχι μόνο δεν τους δίνει δικαίωμα εργασίας, όπως είχε συμφωνηθεί, αλλά αντίθετα ανοίγει το δρόμο για τη… συντεταγμένη απέλασή τους. Οσοι «τσιμπήσουν» και πάνε να καταγραφούν, συνοδευόμενοι από τον εργοδότη τους, θα πρέπει έξι μήνες μετά την καταγραφή να εγκαταλείψουν την Ελλάδα και να περιμένουν… πρόσκληση για να ξανάρθουν! Οσοι δεν καταγραφούν, είτε γιατί θα θελήσουν ν’ αποφύγουν την παγίδα είτε γιατί δεν θα βρεθεί εργοδότης να τους καταγράψει, θ’ ακολουθήσουν επίσης τον ίδιο δρόμο που θα έχει ανοίξει με τις… οικειοθελείς αποχωρήσεις των καταγραφέντων. Για να υπάρχει… ίση αντιμετώπιση.
Μόνο ο ενωμένος αγώνας τους μπορεί να προστατέψει τους πρώην απεργούς πείνας. Με αίτημα την απόκτηση άδειας διαμονής και εργασίας.
http://www.eksegersi.gr/
