Χρήστος Καμπούρης
Οικονομολόγος Υπ. Διδάκτωρ Χρηματοοικονομικών
Μέλος Σ.Τ.Α. Οικονομικού. Επιμελητηρίου Ελλάδος
Πρόεδρος Ν.Ε. ΟΝΝΕΔ
Α΄ Πειραιώς & Νήσων
Για την Πατρίδα…
Η δική μας η γενιά θα τα πληρώσει όλα. Γι’ αυτό είμαστε οι
κατ’ εξοχήν αρμόδιοι για να ενημερωθούμε, τουλάχιστον με αυτά που φαίνονται και
να αρθρώσουμε σοβαρό και τεκμηριωμένο λόγο. Σε αυτή την ύστατη, προς το παρόν,
ώρα.
Σας καταθέτω, λοιπόν, την άποψή μου, για όσα συμβαίνουν τις
τελευταίες μέρες. Χωρίς οικονομικούς όρους, το έχω κάνει σε προγενέστερο χρόνο.
Τώρα δεν είναι η ώρα, φτάσαμε να καιγόμαστε, τώρα θα μιλήσω απλούστερα και μόνο
συμπερασματικά.
Αυτά που μας ζητάνε, θα έχουν βαρύτατα αποτελέσματα για την
πατρίδα μας και θα σταθώ περισσότερο στο αγγλικό δίκαιο και στη μείωση του κατώτατου
μισθού. Το πρώτο είναι ιδιαιτέρως αρνητικό για το δανειζόμενο με υποχρεώσεις οι
οποίες δεν «πολύ-παίζουν» στα μέσα ενημέρωσης. Το δεύτερο είναι ακόμη χειρότερο
από ότι φαίνεται. Αν ρωτήσετε ακόμη και κάποιον που δεν έχει σπουδάσει τίποτα,
αλλά είναι στην αγορά εργασίας και μοχθεί καθημερινά για να επιβιώσει, θα σας
πει ότι η αγορά δεν κάνει διακρίσεις ανάμεσα σε νεοεισερχόμενους και μη και ότι
αυτό το μέτρο θα έχει ως αποτέλεσμα τη γενικότερη μείωση των αμοιβών στο
επιχειρηματικό περιβάλλον.
Τα μέτρα, λοιπόν, τραγικά για τη γενιά μας, θα μας φέρουν σε
ακόμη χαμηλότερο επίπεδο διαβίωσης στην καθημερινότητά μας.
Ποια είναι όμως η εναλλακτική πρόταση, αυτή τη στιγμή, εδώ
που καταφέραμε να φτάσουμε, από τραγικές επιλογές και ατολμία;
Με λύπη παρατηρώ αυτές τις ημέρες επίδοξους σωτήρες, οι
περισσότεροι από τους οποίους δεν έχουν διαβάσει το μνημόνιο, όχι γιατί δεν
ενδιαφέρονται, αλλά γιατί δεν ξέρουν να το διαβάσουν, λένε με ευκολία «εκτός
μνημονίου», «δεν τους έχουμε ανάγκη», «θα τα καταφέρουμε όλα μόνοι μας». Αυτό
αφορά εκλεγμένους και επίδοξους υποψηφίους, όλων των κομμάτων.
Ως προς τους εκλεγμένους, βέβαια, υποχρέωσή τους ήταν να
είχαν μεριμνήσει παλαιότερα για να μην είχαμε φτάσει ως εδώ.
Εύχομαι, τουλάχιστον, οι περισσότεροι να πιστεύουν αυτό που
λένε, γιατί θεωρώ ότι όλοι μας θέλουμε πρωτίστως το καλό της Πατρίδας. Και το
λέω γιατί δυστυχώς υπάρχουν κάποιοι, οι οποίοι εκμεταλλεύονται την αγωνία και
την ανασφάλεια του ελληνικού λαού και λαϊκίζουν για να γίνονται αρεστοί και να
ανεβάζουν τα ποσοστά δημοφιλίας τους αυτή την ώρα!! Οι άνθρωποι αυτοί είναι
επικίνδυνοι για τη χώρα σε τόσο κρίσιμες ιστορικά στιγμές και αμφιβάλλω αν
γνωρίζουν έστω τον ορισμό της «χρεοκοπίας κράτους».
Και να σταθώ στο ότι πολλοί από αυτούς που μιλούν με τόση
ευκολία, δεν κρέμονται από το μισθό του επόμενου μήνα για να τραφούν και να
πληρώσουν το νοίκι τους. Το μεγαλύτερο όμως μέρος του πληθυσμού σε αυτή τη
χώρα, αν κυριολεκτικά αύριο το πρωί, δεν έχει ούτε για τα βασικά, θα το θρέψουν
με τις δικιές τους οικονομίες;
Και για να μην παρεξηγηθώ, θα τους αντιμετώπιζα τελείως
διαφορετικά αν υποστήριζαν την άποψή τους με πρόγραμμα και επιχειρήματα. Μακάρι
να με έπειθαν. Το καλό του τόπου είναι ο στόχος όλων.
Τον εύκολο δρόμο για την εικόνα του καθενός τον ξέρω και γώ.
Το θέμα είναι πως θα αποδειχθεί για την Πατρίδα μου.
Η άποψή μου, λοιπόν, είναι ότι αφού κατάφεραν να μας φτάσουν
ως εδώ, δεν θα σταθώ τώρα στο γιατί και πως, η χώρα δεν πρέπει τουλάχιστον τώρα
να χρεοκοπήσει. Να χρεοκοπήσει ανεξέλεγκτα, γιατί με το PSI, εξ ορισμού, χρεοκοπεί
ελεγχόμενα.
Σίγουρα εμείς, ο απλός λαός, δεν τα μαθαίνει όλα. Εγώ όμως
έχω μάθει να αναλύω και να αρθρώνω λόγο με τα στοιχεία που έχω, με αυτά που
φαίνονται. Δεν μπορώ να βασίσω την άποψή μου για το μέλλον της χώρας μου στο
«δεν θα με αφήσουν να χρεοκοπήσω» και στο θα «βρω άλλους να με στηρίξουν».
Μακάρι να ισχύουν όλα αυτά ή να βρούμε στο μέλλον άλλους να
μας στηρίξουν, αν ζητούν λιγότερα ανταλλάγματα, ή ακόμη καλύτερα να
εκμεταλλευτούμε τις πηγές μας, τα εδάφη μας και την τεχνογνωσία Ελλήνων που
διαπρέπουν και να γίνουμε περισσότερο αυτάρκεις και ανταγωνιστικοί για να
συνδιαλεγόμαστε περισσότερο ως ίσος προς ίσο.
Η ανεξέλεγκτη χρεοκοπία, αυτή τη στιγμή, θα αποδειχθεί
καταστροφική για τη χώρα και θα οδηγήσει στο απόλυτο χάος. Εκτός των
οικονομικών μεγεθών, απλά σκεφτείτε τον πανικό του κόσμου, ο οποίος ιστορικά
άδειαζε τα supermarkets και σήκωνε τα χρήματα από τις τράπεζες όταν άκουγε ότι
θα γίνει κάτι κοντά σε μας, όχι στην ίδια μας τη χώρα.
Εγώ δεν λέω ότι 100% θα αποφύγουμε την ανεξέλεγκτη χρεοκοπία
σε βάθος χρόνου. Κανένας δεν μπορεί να το πει αυτό, πόσο μάλλον αν συνεχιστεί
αυτή η άναρχη πολιτική διακυβέρνησης. Όμως, σε μια χώρα με τεράστιες εισαγωγές
σε σχέση με την κατανάλωσή της, με αυτό το ΑΕΠ και γενικότερα με τέτοια
δημοσιονομικά μεγέθη, προσωπική μου άποψη ότι τώρα, δεν είμαστε σε θέση ούτε να
το συζητάμε αν μας συμφέρει να πτωχεύσουμε. Όσο για το ενδεχόμενο της δραχμής,
σε ένα ευρωπαϊκό οικονομικό περιβάλλον με ένα κοινό ισχυρό νόμισμα, το ευρώ, η
δραχμή θα χάνει συνεχώς αξία στη συναλλαγματική ισοτιμία.
Και επειδή ακούω κάποιους να εξυμνούν χώρες που πτώχευσαν,
να αναφέρω ότι μια από τις πλέον παραγωγικές χώρες, η Αργεντινή, δεν έχει
συνέλθει ακόμη σε ότι αφορά την καθημερινότητα των πολιτών της και όποιος έχει
βρεθεί εκεί το έχει διαπιστώσει.
Είμαστε έξυπνοι σαν λαός, είμαστε οι υπεύθυνοι για τον
παγκόσμιο πολιτισμό. Γι’ αυτό νομίζω ότι πρέπει να σκεφτούμε με ηρεμία και
σύνεση, όσο δύσκολο και αν είναι στην κατάσταση που μας έφτασαν. Από το
«καταστροφικά» προτιμώ το «χειρότερα». Να συνειδητοποιήσουμε τη σοβαρότητα της
κατάστασης, να αποφύγουμε τώρα το σκόπελο της χρεοκοπίας και να προσπαθήσουμε
να διαμορφώσουμε καταστάσεις τέτοιες που να μας επιτρέπουν να σταθούμε
περισσότερα στα πόδια μας, όσο επώδυνο και αν είναι αυτό.
Αυτή είναι η άποψή μου και σαν νέος Έλληνας οφείλω, αυτή την
ώρα, να την εκφράσω.
Σε όλο αυτό τον κυκεώνα, πρέπει η δική μας η γενιά να βγει
μπροστά και να αποτελέσει καθοριστικό παράγοντα για να μην χαθούν τα όνειρά
μας…
