Τα δύο τελευταία έτη, βιώσαμε τον χρόνο συμπυκνωμένο –τα αισθανόμαστε ήδη σαν ατέλειωτες δεκαετίες να βαραίνουν στις πλάτες μας. Στην πατρίδα έλαβε χώρα μία «βίαιη» και απότομη μετάβαση –από την ονειροβασία και την φαύλη ευμάρεια σε μία νέα οδυνηρή πραγματικότητα.
Οργιστήκαμε, αντιδράσαμε, αγανακτήσαμε… Και μετά σαστίσαμε, παγώσαμε, κλειστήκαμε στο καβούκι μας…
Και τώρα, μέσα σε αυτή την δίνη των πρωτοφανών καταστάσεων και των πρωτόγνωρων συναισθημάτων, καλούμαστε να σμιλέψουμε το μέλλον μας…
Μέσα σε αυτήν την κατάσταση, έπιασα τον εαυτό μου ανήσυχο και βαθιά προβληματισμένο –δεν ήξερα πώς να αντιδράσω. Θα έπρεπε άραγε να αποτραβηχτώ, να εξέλθω από το προσκήνιο, ή μήπως θα έπρεπε να βγω μπροστά, να πάρω πρωτοβουλίες;
Όλο αυτό το διάστημα, ερχόμενος σε επικοινωνία με πολίτες, όχι μόνο με φίλους, αλλά κυρίως με απλό κόσμο που έχει πληγεί από την πρωτοφανή αυτή κατάσταση, αντιλήφθηκα άμεσα τι ήταν αυτό το οποίο έπρεπε να επιλέξω.
Έπρεπε να ΑΚΟΥΣΩ…
Όλα πια ήταν ξεκάθαρα, ήμουν πλέον αποφασισμένος. Θέλω να ακούσω, με τα αυτιά, το μυαλό και την ψυχή. Θέλω να αφουγκρασθώ τα προβλήματα, τα αδιέξοδα, τις αδικίες και τις αντιδράσεις. Θέλω να νοιώσω την ΟΡΓΗ, αλλά και να εξερευνήσω την ΣΙΩΠΗ…
Όμως, για αυτή την προσπάθεια που αποφάσισα να ξεκινήσω, για να είναι όσο το δυνατόν πιο αποτελεσματική, για να «ακουμπήσει» όσο το δυνατόν περισσότερους, έπρεπε να βρω και τον κατάλληλο δίαυλο.
Και τι πιο ιδανικό για αυτήν την περίπτωση, τι πιο δημοκρατικό, εύχρηστο και με μεγαλύτερη κάλυψη, από τον μαγικό κόσμο του διαδικτύου.
Έναν τοίχο που φτιάχτηκε για να ενώσει και όχι να χωρίσει. Έναν τοίχο για εσένα –για να εκφραστείς και να καταθέσεις σκέψεις και προτάσεις, ιδέες και συναισθήματα. Χωρίς λογοκρισία, χωρίς σχόλια -ΕΛΕΥΘΕΡΑ…
Γιατί πιστεύω βαθιά ότι τώρα, ήρθε η ώρα να ακουστείς ΕΣΥ –ο φοιτητής και ο εργάτης, ο επιχειρηματίας και η νοικοκυρά, ο αγρότης και ο υπάλληλος, ο έμπορος και ο συνταξιούχος, ο πληγωμένος Έλληνας…
Γιατί τώρα, ΟΛΟΙ πρέπει να μιλήσουν –θέλω να μπορούν!
Είμαι βέβαιος ότι αυτήν μου την προσπάθεια, θα βρεθούν πολλοί που θα βιαστούν να την απαξιώσουν και να την μηδενίσουν. Πολλοί θα πουν «μα κι ο Παπαδημάτος, μια απ’ τα ίδια είναι –τι προσπαθεί τώρα να μας πουλήσει;».
Εγώ όμως είμαι εδώ. Γι’ αυτό βγαίνω μπροστά, γι’ αυτό δίνω από την προσωπική μου ιστοσελίδα, αυτό το ανοιχτό βήμα λόγου –για να ακούσω τους πάντες και τα πάντα!
Γι’ αυτό λοιπόν, σας προσκαλώ και σας προκαλώ να μπείτε στο www.dikaiomastinelpida.gr και να χρησιμοποιήσετε αυτόν τον Τοίχο. Διότι, πιστεύω πως επιτέλους, οι πολιτικοί σε αυτήν την χώρα, πρέπει να μάθουν να ακούν –και όχι μονάχα να ομιλούν, να τάζουν και να αγνοούν…
Τον Τοίχο αυτόν, τον ονομάσαμε Δικαίωμα στην Ελπίδα.
Διότι, μέσα σε όλον αυτό τον ορυμαγδό, το χειρότερο πράγμα που μπορεί να μας συμβεί, είναι να χάσουμε την Ελπίδα.
Αυτή, δεν μπορεί να μας την στερήσει κανείς…
Αλλά, δεν πρόκειται να μας την χαρίσει και κανείς…
Πρέπει να παλέψουμε γι’ αυτήν!
Πρέπει να δώσουμε μία ιστορική μάχη, για το Δικαίωμα στην Ελπίδα!
