23 Μαρτίου 2012

Να τα λέμε κι αυτά...

του Αλέξανδρου Μερκούριου
Σε αντίθεση με αυτά που μας λένε εδώ και μήνες, δηλαδή ότι "ως εδώ ήταν, πιάσαμε τον πάτο", η σκληρή αλήθεια είναι διαφορετική.
Τον πάτο όχι μόνο δεν τον έχουμε πιάσει, αλλά ούτε που ξέρουμε που είναι. Και το χειρότερο, αυτοί που μας κυβερνούν, και οι τωρινοί και οι αυριανοί, επίσης δεν γνωρίζουν που είναι ο πάτος...


Μιλούσα με έναν τραπεζίτη προχθές, και κατάλαβα ότι μόνο τις τελευταίες ημέρες αντελήφθησαν αυτό που εμείς στο Ποντίκι γράφαμε εδώ και μήνες. Ότι οι τράπεζες μετά το θρίαμβο του PSI, θα κλείσουν πολλά καταστήματα, κάπου 30 με 40% αναλόγως την περίπτωση. Και πως πολύς καλοπληρωμένος κόσμος θα μείνει στο δρόμο.


Κι όμως ακόμα κι αυτοί που είναι μέσα στα πράγματα, την τελευταία στιγμή αφήνουν για να αντιληφθούν το αυτονόητο.


Έτσι είναι ο άνθρωπος. Αργεί να καταλάβει, ειδικά όταν αυτό που είναι να καταλάβει, τον φοβίζει. Και προτιμά να ζει σε μια ψευδαίσθηση σχηματισμένη από όμορφες αναμνήσεις. Οι ψυχολόγοι το λένε cognitive resonance, αλλά τι σημασία έχει;


Τα ίδια που θα συμβούν σύντομα στους τραπεζικούς, συνέβησαν τελευταία στους δημοσιογράφους. Πολλοί απ’ αυτούς εργάζονται σε εφημερίδες που δεν έχουν να τους πληρώσουν, αρνούμενοι ν αλλάξουν τρόπο ζωής, ή και αντικείμενο εργασίας, όπως είναι (πολύ) πιθανόν να τους συμβεί μελλοντικά. Βέβαια, από χθες που αποφασίστηκε κι επίσημα ο τερματισμός της υποχρεωτικής δημοσίευσης ισολογισμών και θα κλείσουν αρκετά οικονομικά έντυπα πολλοί θα αναθεωρήσουν συντομότερα...


Όπως και οι μαγαζάτορες, με 63.000 απ´ αυτούς στα πρόθυρα του λουκέτου, να προσπαθούν με νύχια και δόντια να κρατήσουν τα καταστήματά τους ανοικτά... Πως; Απλά, ακούγοντας τους πολιτικούς που λένε ότι του χρόνου θα έχουμε ανάκαμψη.


Μα καλά ακόμη δεν έχουν μπει τα μισά από τα νέα μέτρα και κάποιοι λένε, ότι ο κόσμος θα έχει λεφτά για ψώνια, του χρόνου;


Που ο βασικός μισθός θα είναι 470 ευρώ; Που ο μισθός των μερικώς απασχολούμενων θα είναι 293 ευρώ; Που ότι και να βγάζουμε θα πηγαίνει στην εφορία πριν καν το εισπράξουμε; Που το λίτρο της βενζίνης, αλλά και του πετρελαίου θέρμανσης θα έχει 2 ευρώ; Που οι εργοδότες θα απολύουν χωρίς αποζημιώσεις; Που σε όποιον έχει μείνει ένα ακίνητο, θα τιμωρείται;


Ξυπνήστε φίλοι μου. Το ελληνικό παραμύθι τελείωσε.


Για πολλούς από μας η αλήθεια θα είναι τόσο άσχημη όσο και των Ρώσων που έρχονταν στην Ελλάδα του ´90 για δουλειές του ποδαριού, και μας έλεγαν ότι ήταν καθηγητές...


Κι εμείς δεν τους πιστεύαμε...