Οι αποδοκιμασίες στηρίζονται στον βασικό κανόνα των Δημοκρατικών ευαισθησιών και βασικά αποτελούν το χαρακτηριστικότερο στοιχείο των ατομικών ελευθερίων. Έτσι ας μην κουράζονται οι «μνημονιακοι διδάσκαλοι» με κορώνες και επιθυμούν να απαγορεύσουν τις αντίθετες φωνές. Οι φωνές θα υπάρχουν και θα φωνάζουν σε κάθε περίπτωση άλλωστε αυτή είναι και μια ασφαλιστική δικλείδα της Δημοκρατίας απέναντι στον φασισμό.
Άλλο όμως διαμαρτυρία κι άλλο κανιβαλισμός. Άλλο να φωνάζεις “Θα σας μαυρίσουμε στις εκλογές» κι άλλο «θα σας μαυρίσουμε στο ξύλο». Και ειδικά όταν οι διαμαρτυρίες αυτές γίνονται στο πλαίσιο εθνικών εκδηλώσεων τότε οι διαμαρτυρόμενοι θα πρέπει να είναι ιδιαιτέρως προσεκτικοί και να μην μπερδεύουν κοινώς την …βούρτσα με την….
Οι προπηλακισμοί γενικώς δεν δημιουργούν κλίμα θετικό υπέρ των διαμαρτυρομένων. Βασικός κανόνας είναι ότι η δράση προκαλεί αντίδραση. Τι θα γίνει λοιπόν εάν την 25 Μαρτίου έχουμε εκατό συλλήψεις για ρίψεις αντικειμένων και διασάλευση των παρελάσεων κλπ κλπ; Ποιος θα βγει κερδισμένος; Θα φοβηθεί η τρόικα και θα πάρει πίσω τα μέτρα και οι έλληνες πολιτικοί την υπογραφή τους; Ανοησίες. Άλλο διαμαρτυρία και άλλο κανιβαλισμοί…
