μνημονιακό ψηφοδέλτιο, έγραψε ένα δακρύβρεχτο status με το οποίο συστήνεται στους ψηφοφόρους και με μια ακόμη ιδιότητα, αυτή του «λαϊκού παιδιού».
O Φαήλος Κρανιδιώτης θα κατέβει στη Β’ Πειραιά. Διαβάστε αναλυτικά το σχόλιό του με το οποίο γνωστοποίησε την υποψηφιότητά του στις επικείμενες εκλογές της 6ης Μαΐου.
Επειδή δεν μπορούσαμε να αντισταθούμε στον πειρασμό, θα σχολιάσουμε εντός του κειμένου του, με μαύρα γράμματα εντός παρενθέσεων.
«Ξεκινάω τον αγώνα στη Β’ Πειραιά.
Από ένα πολιτικό γραφείο στον Άη Γιώργη στον Κορυδαλλό (Β Πειραιά κατεβαίνεις, που θα το άνοιγες; Στην Κηφισιά;) με 200 ευρώ ενοίκιο (με τέτοια κρίση και πιο φθηνό έβρισκες). Χωρίς ασανσέρ, ανεβαίνεις 29 σκαλιά (σιγά το Μπούρτζι ρε μεγάλε, πρώτος όροφος είναι), ας μας συγχωρέσουν οι ηλικιωμένοι για την ταλαιπωρία (να βγάλεις τραπεζάκι στο πεζοδρόμιο), με έπιπλα, κάποια δανεικά και κάποια αγορασμένα (το κομοδίνο της μαμάς και μια βόλτα από το ΙΚΕΑ), μαζί με τις δυο ταμπέλες και κάτι μεγενθυμένες φωτογραφίες, όλα μαζί γύρω στα 1300 ευρώ, συν άλλα 300 για το τηλεφωνικό κέντρο. Στελεχωμένο μόνο με εθελοντές και εθελόντριες (με κορόιδα δηλαδή), με την ανίκητη δύναμη της φιλίας και των Ιδεών της Λαϊκής Πατριωτικής παράταξης (άσε την πατρίδα ήσυχη μνημονιακέ πατριδοκάπηλε, που θα μιλήσεις για πατρίδα εσύ που στηρίζεις τα μνημόνια!). Δεν έχω γραμματέα, επικοινωνιολόγο, έμμισθους συμβούλους (και οι άλλοι που έχουν μήπως θα εκλεγούν νομίζεις;).
Με ελάχιστα χρήματα, γιατί απλούστατα τόσα έχω, με την μικρή βοήθεια φίλων που δεν είναι μπετατζήδες, εκδότες, έμποροι όπλων κλπ. (Μας είπες τι δεν είναι, θα μας πεις τι είναι; Γιατί άνεργοι αποκλείεται). Δεν θα δείτε την φάτσα μου σε 800 πανώ (δεν θα το αντέχαμε εξάλλου). Το φυλλάδιο μου θα το παίρνετε μόνο στα χέρια σας ‘η στην πόρτα και το γραμματοκιβώτιο σας (πώς αλλιώς θα μπορούσαμε να το παίρνουμε;). Θα είναι το μόνο μου όπλο, μαζί με 20.000 μηνύματα που αγόρασα αντί 500 ευρώ (πολύ κακώς! Να έβαζες τους εθελοντές να τα στέλνουν με το χέρι από τα δικά τους κινητά, να ξέρουμε ποιους θα βρίζουμε). Δεν θα σας «βομβαρδίσω», ούτε θα πετάω χαρτάκια στους δρόμους. Θα βγω σε όποιες εκπομπές με καλέσουν, θα συνεχίσω την αρθρογραφία μου και σημειώστε ότι παράλληλα είμαι υποχρεωμένος να συνεχίσω να δουλεύω (έλα ρε μεγάλε! Αλήθεια; Θα κάνεις τέτοια θυσία; Έχεις ακούσει, υποθέτουμε, ότι 1.000.000 κόσμος είναι υποχρεωμένος να μη δουλεύει). Το κωλόπαιδο στην πρώτη φωτογραφία είναι η αφεντιά μου (αυτή είναι η ιδέα που έχεις για τον εαυτό σου;), πάνω στη μηχανή του πρώτου μου ήρωα, του πατέρα μου και το «νταμάρι» πίσω, η γειτονιά μου, Πλαταιών και Αμοργού. Εκεί μένω και τώρα. Έχει αλλάξει πολύ αλλά εξακολουθεί να είναι μια γειτονιά λαϊκών καλών ανθρώπων. Στην δεύτερη φωτογραφία το «μετά».
Δείτε, διαβάστε, ακούστε τι λέω, τι έχω κάνει και στις 6 Μαΐου κάνετε κατά την συνείδηση σας ό,τι θεωρείτε καλό για την Πατρίδα.
Καλό βόλι!»
Δεν αντέχουμε… κλαίμε!!!!!!
Αυτό το βρήκαμε...
