Τι έμαθε ο Τσίπρας για το Μνημόνιο (και δεν το λέει);

Όσοι παρακολουθούν προσεκτικά τη δημόσια ρητορική την οποία αναπτύσσει το τελευταίο διάστημα ο Αλέξης Τσίπρας, δύσκολα δεν θα παρατηρήσουν ότι, εκτός από την πολιτική “διόρθωση” προς τον ρεαλισμό, που σηματοδότησαν οι επαφές σε ΗΠΑ και Γερμανία και η συνολική στρατηγική στο εσωτερικό της χώρας, ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης μεταφέρει σε θεσμικό επίπεδο την…
ιστορία του Μνημονίου.
Είναι σαν… να ξέρει ή να έχει μάθει κάτι, και να μην το λέει. Κάτι που επιβεβαιώνεται και από τη σπουδή συγκρότησης της Επιτροπής Σοφών για το Σύνταγμα και τις αλλαγές στους θεσμούς και το πολιτικό σύστημα.
Διαβάζοντας κανείς “μεταξύ των γραμμών” της σημερινής ομιλίας του Αλέξη Τσίπρα, μπορεί να καταλήξει σε ορισμένα χρήσιμα συμπεράσματα. Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ μιλάει για “κρίση Δημοκρατίας” και υποψιάζεται ότι “οι καθεστωτικές δυνάμεις της χώρας, αυτές που έχουν την ευθύνη για την εκτεταμένη οικονομική καταστροφή της ελληνικής κοινωνίας, ετοιμάζονται να… συνταγματοποιήσουν το Μνημόνιο”.
Η αποστροφή Τσίπρα έχει βάθος, ουσία και περιεχόμενο, με δεδομένο ότι το πολιτικό σύστημα έχει μπροστά του, κάθε άλλο παρά στο… απώτερο μέλλον, μια Συνταγματική Αναθεώρηση. Στην Κουμουνδούρου ανησυχούν ότι εκεί, και με πρόσχημα τις δεσμευτικές υποχρεώσεις της χώρας έναντι των δανειστών, θα επιχειρηθεί να περάσουν στο νέο Σύνταγμα μέτρα και πρόνοιες που ουσιαστικά θα έχει υπαγορεύσει, αν όχι… επιβάλλει η τρόικα.
Γι’ αυτό και η επιλογή των προσώπων που απαρτίζουν την Επιτροπή Σοφών έγινε εξαιρετικά προσεκτικά. Και η επιλογή του Νίκου Κωνσταντόπουλου ως προέδρου της ήταν… περίπου αυτονόητη.