Προκειμένου να συμβεί αυτό, απαιτήθηκαν....
κυβερνητικές παρεμβάσεις που έλαβαν την μορφή συστάσεων για μεγαλύτερη ψυχραιμία και περισσότερη αποτελεσματικότητα, προς τις εμπλεκόμενες πλευρές. Επισημάνθηκαν μάλιστα οι συνέπειες από το πλήγμα που θα δεχτεί η οικονομία, αλλά και η διακυβέρνηση της χώρας, αν η υπόθεση καταλήξει σε «φιάσκο».
Σημαντικό ρόλο φαίνεται να έπαιξε και το γεγονός ότι οι επικεφαλής σε ΤΑΙΠΕΔ και ΟΠΑΠ αποτελούν προσωπικές επιλογές του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά.
Από την πλευρά τους, κύκλοι του ΟΠΑΠ σημείωναν χθες «προσπαθούμε να κάνουμε ότι πρέπει για να κλείσουμε τις συμφωνίες μέσα όμως στα πλαίσια της εταιρικής διακυβέρνησης. Δεν αποτελεί ευθύνη της διοίκησης ότι τρεις μεγάλες συμφωνίες (σ.σ. λαχεία, τεχνολογικός πάροχος και ιδιωτικοποίηση του 33% του οργανισμού) σχεδόν συνέπεσαν χρονικά. Και σε κάθε περίπτωση το γεγονός αυτό, δεν είναι δυνατό να ωθήσει τη διοίκηση του Οργανισμού στην υπογραφή συμφωνιών που δεν θα είναι καθ όλα νόμιμες».
Διάχυτη είναι η αίσθηση σε παράγοντες της αγοράς, ότι η υπογραφή των συμφωνιών, με επίκεντρο τα λαχεία, έχει «κολλήσει» εξ αιτίας απαιτήσεων από την πλευρά της Intralot που στην ουσία αναιρούν οποιαδήποτε δυνατότητα διαπραγμάτευσης, σε μείζονα θέματα.
Στελέχη που έχουν γνώση των επαφών που γίνονται, ανέφεραν ότι σχεδόν κάθε προσπάθεια διαπραγμάτευσης καταλήγει με τους εκπροσώπους της εταιρίας του κ. Κόκκαλη, να αποχωρούν.
Οπως λένε μάλιστα οι ίδιοι, το τελευταίο διάστημα εγείρονται από την πλευρά της Intralot απαιτήσεις που είναι εκτός κάθε διαδικασίας διαπραγμάτευσης. Φέρουν δε ως χαρακτηριστικό παράδειγμα, την αξίωση της εταιρίας προ ημερών, να υπογραφούν ταυτόχρονα δύο συμβάσεις παντελώς άσχετες μεταξύ τους, δηλαδή η σύμβαση για τις προμήθειες των λαχείων και η σύμβαση για τον τεχνολογικό πάροχο.
Κάτι αντίστοιχο φαίνεται να συνέβη και την Παρασκευή όταν η πλευρά της Intralot (από την οποία φαίνεται να συμπαρασύρεται και η αμερικανική SGI) αρνήθηκε να καταβάλει τα απαιτούμενα ποσά για την κεφαλαιοποίηση της εταιρίας που θα έχει την διαχείριση των λαχείων.
Ο λόγος ήταν ότι οι δύο εταιρίες που εκτός από μέτοχοι είναι και προμηθευτές στην υπόθεση των λαχείων, θέλουν πρώτα να υπογραφούν οι συμβάσεις που θα τους κατοχυρώνουν υψηλό ποσοστό του τζίρου, ως αμοιβή άνευ κινδύνου, και μετά να βάλουν τα χρήματα ως μέτοχοι.
Παρότι κάτι τέτοιο, λένε διασταυρωμένες πληροφορίες, δεν προβλέπεται από τα συμβατικά κείμενα.
Σε κάθε περίπτωση, αναφέρουν παράγοντες της αγοράς, η Intralot φαίνεται προς το παρόν να ακολουθεί μια τακτική «όλα τώρα ή τίποτε», που ίσως εξηγείται από το γεγονός ότι αυτό το διάστημα πρέπει να αναχρηματοδοτήσει περίπου 300 εκατ. υποχρεώσεων, (ήδη ανέβαλε μια φορά τη σχετική διαδικασία, επικαλούμενη «δυσμενή συγκυρία στις αγορές»), κι αν αποτύχει, σύμφωνα με σχετική έκθεση της Moody’s, θα αντιμετωπίσει προβλήματα ρευστότητας στα επόμενα τρίμηνα.
Κατά την άποψη των ίδιων στελεχών, η Intralot έχει απόλυτη ανάγκη την υπογραφή αυτών των συμφωνιών προκειμένου να ενισχύσει την εικόνα του ισολογισμού της για αρκετά έτη (σ.σ. η συμφωνία για τον τεχνολογικό πάροχο έχει διάρκεια 3+2 χρόνια και αυτή για τα λαχεία, 12 χρόνια), ενώ δύναται και να τις προεξοφλήσει, περιορίζοντας το χρηματοδοτικό της «άνοιγμα».
Πίεση για το ΤΑΙΠΕΔ
Από την πλευρά του, το ΤΑΙΠΕΔ φέρεται να νοιώθει ιδιαίτερη πίεση, προκειμένου να επιτύχει την έγκαιρη ολοκλήρωση σημαντικών ιδιωτικοποιήσεων. Μεταξύ άλλων, ρόλο φαίνεται να παίζει και το γεγονός ότι η τρόικα δεν είναι ευχαριστημένη από την πρόοδο σε αυτό τον τομέα, ιδιαίτερα μετά το «φιάσκο» της ΔΕΠΑ.
Ωστόσο, αρκετά στελέχη της αγοράς, θεωρούν τις αντιδράσεις του Ταμείου, βεβιασμένες κι ενδεχομένως «αντιπαραγωγικές». Οπως σημειώνουν, πιέζοντας σε συγκεκριμένες ημερομηνίες για τα λαχεία, (σ.σ τώρα πια η ημερομηνία που ακούγεται είναι πλέον αυτή της 31ης Ιουλίου) το ΤΑΙΠΕΔ πρακτικά διευκολύνει την άκαμπτη στάση της πλευράς Κόκκαλη, μειώνοντας το διαθέσιμο διαπραγματευτικό χρόνο.
Από την πλευρά τους, στελέχη του Ταμείου, υποστηρίζουν ότι αν τιναχτεί στον αέρα η υπόθεση των λαχείων, από κάποιον ελιγμό των Intralot και SGI, ενδέχεται να συμπαρασύρει και την ιδιωτικοποίηση του ΟΠΑΠ, φοβούμενα ότι η Ιntralot στη συνέχεια θα αμφισβητήσει την εγκυρότητα του διαγωνισμού.
Δείχνουν όμως να συνειδητοποιούν εσχάτως ότι για να επιτύχει η υπόθεση των ιδιωτικοποιήσεων στο χώρο των τυχερών παιγνίων, πρέπει να πειστεί και η πλευρά Κόκκαλη να εγκαταλείψει τον «μαξιμαλισμό» στις διεκδικήσεις της, προκειμένου να βρεθούν συμβιβαστικές λύσεις.
Ορισμένοι παράγοντες μάλιστα, που έχουν στενές σχέσεις τόσο με το ΤΑΙΠΕΔ όσο και με την κυβέρνηση, παραδέχονται ότι έχουν πλέον «δεύτερες σκέψεις» για το αν η Intralot θέλει πραγματικά να προχωρήσουν οι δυο συμφωνίες (για τα λαχεία και τον τεχνολογικό πάροχο) με τους όρους της, ή απλά θέλει να ωθήσει την Emma Delta να αποσυρθεί από την ιδιωτικοποίηση του ΟΠΑΠ, προκειμένου να εξακολουθήσει να παίζει το προνομιακό ρόλο που έπαιζε επί δεκαετίες.
http://www.euro2day.gr/
