Πολλές φορές η ιστορία παίζει περίεργα παιχνίδια. Μια ημέρα
πριν την Μαύρη επέτειο της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου από τους
νεότουρκους του Κεμάλ Ατατούρκ ο λαός της Θεσσαλονίκης αποφάσισε να δώσει στον
Δήμαρχο της πόλης Γ. Μπουτάρη την ευκαιρία να επανεκλεγεί στο αξίωμά του ενώ
κάτι ανάλογο έπραξε και ο λαός της Αθήνας...
Σύμφωνα με τα ίδια αποτελέσματα των χθεσινών εκλογών είναι
πολύ πιθανό να δούμε την επανεκλογή και του νυν Δημάρχου Αθηνών Γ. Καμίνη ο οποίος
ανήκει στον ίδιο γενικότερο ιδεολογικό χώρο με την αρνήτρια της Γενοκτονίας Μ.
Ρεπούση.
Το σύνθημα για την σφαγή των Ποντίων είχε δώσει ο ίδιος ο
Κεμάλ στην Αμισνό (Σαμψούντα): «εξοντώστε τους γκιαούρηδες. Σκοτώστε κάθε μη
μουσουλμάνο! Να έχετε κατά νου τον πλούτο που έχουν στις πόλεις σας! Αν τους
βγάλετε από τη μέση, θα γίνει δικός σας».
Και όμως για τον σφαγέα αυτό του Ελληνισμού ο σημερινός
δήμαρχος Θεσσαλονίκης στις 18 Μαΐου του 2011 (μια ημέρα πριν δηλαδή την μαύρη
επέτειο) είχε εκφράσει τον θαυμασμό του με δήλωσή του μετά τη συνάντηση με τον
δήμαρχο Κωνσταντινούπολης (Ιστανμπούλ όπως αρέσκεται να την αποκαλεί) , Καντίρ
Τοπμπάς, λέγοντας ότι “αισθάνεται ιδιαίτερη τιμή που η Θεσσαλονίκη είναι η
γενέτειρα του Μουσταφά Κεμάλ”, χωρίς βέβαια να αναλογίζεται ότι στην πόλη όπου
είναι δήμαρχος κατοικούν χιλιάδες Πόντιοι και Μικρασιάτες.
Ακόμη πιο πρόσφατα στις 8 Μαίου ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης είχε
δηλώσει και μιλώντας σε τηλεοπτική εκπομπή της ΝΕΤ, τόνισε ότι προτιμά να λέει
την Κωνσταντινούπολη επισήμως Ιστανμπούλ και ανεπισήμως Πόλη, ενώ
χαρακτήρισε”μεγάλο ηγέτη του τουρκικού κράτους» τον Κεμάλ Ατατούρκ”
Η πιθανή εκλογή Γ.Μπουτάρη στην Θεσσαλονίκη (έχει διεισδύσει
στον νεοδημοκρατικό-αστικό κόσμο της πόλης) και οι καλές πιθανότητες που έχει ο
Γ.Καμίνης στην Αθήνα θα αποτελούν μια ήττα Εθνικής Μνήμης απέναντι στους350.000
νεκρούς και τις εκατοντάδες χιλιάδων εκτοπισμένων Ελλήνων Ποντίων που
οδηγήθηκαν στον θάνατο και οι πιο «τυχεροί» στον ξεριζωμό βάσει ενός κεντρικά
οργανωμένου σχεδίου από την Τουρκία του Κεμάλ. .
Παράλληλα θα σημαίνει ότι η χώρα προχωρά με ταχύτητα προς
τον γκρεμό.
Δεν πρόκειται ούτε για αριστερούς, ούτε για δεξιούς, ούτε
για κεντρώους. Πρόκειται για κλασικούς εκπροσώπους της Νέας Τάξης Πραγμάτων που
αλώνει εκ των έσω την χώρα.
Αλήθεια που είναι η ανακοίνωση του Γ. Μπουτάρη και του Γ.
Καμίνη για τη σημερινή μαύρη επέτειο;
Πουθενά. Και οι δύο δημοτικοί άρχοντες αγνόησαν επιδεικτικά
την ημέρα Μνήμης της σφαγής των Ποντίων.
Και οι δυο έχουν πάρε-δώσε με τον Τ.Σόρος, και οι δύο έχουν
ανοχή -για να μην πούμε αγάπη- στην λαθρομετανάστευση, και οι δύο θέλουν την
λειτουργία τζαμιών στις πόλεις τους και μάλιστα με λεφτά των Ελλήνων
φορολογουμένων.
Και οι δύο αποδέχτηκαν την προσφορά του Τ.Σορος για
πετρέλαιο θέρμανσης στα σχολεία παρά το γεγονός ότι οι γονείς το είχαν
απορρίψει, σκεφτόμενοι ότι καλύτερα να κρυώνουν τα παιδιά τους παρά να
πουληθούν τον Παγκόσμιο Τοκογλύφο.
Όλοι θυμούνται τον κύριο Μπουτάρη όταν προ δύο ετών με μια
απόφαση – σοκ, απαγόρεψε τις δύο συγκεντρώσεις για την γενοκτονία των Ποντίων,
που μέχρι τότε πραγματοποιούνταν, από την ΠΟΠΣ (Πανελλήνια Ομοσπονδία Ποντιακών
Σωματείων) και την Π.Ο.Ε. (Παμποντιακή Ομοσπονδία Ελλάδας).
Η ΠΟΠΣ ανέκαθεν πραγματοποιούσε συγκέντρωση το πρωί, ενώ η
Π.Ο.Ε. η οποία έχει περίπου 350 σωματεία στο δυναμικό της,και έκανε τη
μεγαλύτερη συγκέντρωση τις βραδινές ώρες.
Κάθε χρόνο, στην πλατεία Αγίας Σοφίας, οι ενώσεις ποντίων
έκαναν τις δύο αυτές συγκεντρώσεις ξεχωριστά. Μέχρι που ο κύριος Μπουτάρης
ήθελε να κάνει δική του συγκέντρωση
Αυτό οι Πόντιοι δεν το ξέχασαν ποτέ, και έτσι στις περσινές
εκδηλώσεις τον έκραξαν αγρίως.
Φυσικά το κράξιμο που έφαγε ο Μπουτάρης ήταν απόρροια των
δηλώσεων και των πολιτικών του, οι οποίες έχουν πολλάκις προκαλέσει τους
Πόντιους. Αξίζει σε αυτό το σημείο να θυμίσουμε μερικά μόνο από τα
«κατορθώματα» του δημάρχου Θεσσαλονίκης, τα οποία επαξίως τον έχουν αναγάγει σε
«κόκκινο πανί» για τους Ποντίους.
Ο Μπουτάρης είχε απαγορεύσει την συγκέντρωση των Ποντίων για
την επέτειο της Γενοκτονίας τους από τους Τούρκους, ενώ την ίδια ώρα υποστήριζε
ότι η οδός Αποστόλου Παύλου θα πρέπει να μετονομασθεί σε οδό Κεμάλ Ατατούρκ
(!), δηλαδή ήθελε να δώσει το όνομα του σφαγέα των Ποντίων σε δρόμο της πόλης!
Αντιστοίχως δε την ώρα που είχε απαγορεύσει την συγκέντρωση των Ποντίων, δήλωνε
ότι θα στηρίξει το gay parade, το οποίο θεωρεί «τιμή» για την πόλη.
Με αυτά και μ’ αυτά έφτασε μέχρι τα δικαστήρια ο Μπουτάρης
με τους Πόντιους, όπου εν τέλει έχασε και την δίκη.
Ο δε Γ.Καμίνης ο ανήκον στην ίδια παράταξη (ο Φ.Κουβέλης τον
“σύστησε” για δήμαρχο, στην συγκυβέρνηση) με την Μαρία Ρεπούση, ουδέποτε
αποδοκίμασε τις γνωστές της ιστορικά αναθεωρητικές υπέρ των Τούρκων απόψεις.
Είναι γνωστός λάτρης των λαθραίων και υποστηρικτής της δημιουργίας τζαμιού στον
Βοτανικό, κατά απαίτηση της Τουρκίας.
Και έρχονται χιλιάδες δημότες και των δύο δήμων μια μέρα
πριν την αιματηρή Επέτειο, να ψηφίσουν για δημάρχους, τα ίδια πρόσωπα. Μόνο τα
ποσοστά του α’ γύρου προκαλούν δέος, για την κατάντια της ελληνικής κοινωνίας η
οποία δεν θέλει να ξέρει τίποτα για τα εθνικά θέματα γιατί τότε δημιουργούνται
υποχρεώσεις, και υποχρεώσεις σημαίνει ότι πρέπει κάποιος να σκέφτεται, πέρα από
την καλοπέρασή του, και αυτό στην σημερινή εποχή είναι ιδιαιτέρως δύσκολο.
Η ελληνική κοινωνία είναι σαν αυτόν στην ιστορία του
“Μίσους” του Μάθιου Κάσοβιτς (γαλλική ταινία του 1996). Κάποιος πέφτει απο το
παράθυρο και σε κάθε όροφο που περνάει μονολογεί “μέχρι εδώ όλα καλά”.
Είναι επομένως το λιγότερο λυπηρό για ένα λαό που έχει
υποστεί τέτοιες σφαγές από τους Τούρκους να επανεκλέγουν δημοτικούς άρχοντες οι
οποίοι κυριολεκτικά αγνοούν επιδεικτικά τα εκατοντάδες χιλιάδες θύματα της
τουρκικής «τελικής λύσης» και όχι μόνο αλλά προχωρούν ένα βήμα παραπέρα
ανοίγοντας την σύγχρονη «κερκόπορτα » του ελληνισμού για μια νέα περίοδο
υποδούλωσης στον Αγά.
