Ας είμαστε ειλικρινείς.
Η Ελλάδα βρίσκεται αυτή τη στιγμή στη χειρότερη θέση της από τότε που μπήκε στην κρίση. Χειρότερη και από το Καστελόριζο του Παπανδρέου, διότι τότε δεν ξέραμε τι μας περιμένει και δεν πιστεύαμε ότι θα περάσουν πέντε δραματικά χρόνια....
Σε οικονομικό επίπεδο είμαστε στη χειρότερη θέση από το 2009 και μετά. Με άδεια ταμεία, διαλυμένες τράπεζες, μηδενικές επενδύσεις, παντελή εμπιστοσύνη στην ελληνική οικονομία, μια αγορά που ζει με σωληνάκια. Σύμφωνα με στοιχεία των εμπόρων, 60 επιχειρήσεις την ημέρα βάζουν λουκέτο τους τρεις πρώτους μήνες του έτους. Μέσα στην προεκλογική περίοδο δηλαδή και μέχρι τις δραματικές εξελίξεις με τις διαπραγματεύσεις. Δε μιλάμε για την ανεργία, τη μείωση της καταναλωτικής εμπιστοσύνης, την ολική καταστροφή των δημόσιων οικονομικών της χώρας.
Σε πολιτικό επίπεδο έχουμε ένα σκηνικό τύπου… Καννών
. Η κυβέρνηση στριμωγμένη στη γωνία εξαιτίας των δικών της λαθών και αδιεξόδων σκέφτεται εκλογές, δημοψήφισμα ή και τα δύο μαζί, μόλις 3 μήνες από τις κάλπες του Ιανουαρίου.
Ο κ. Τσίπρας πληρώνει τώρα τις δικές του επιλογές, σε πρόσωπα και τακτικές, ξοδεύει το προσωπικό του πολιτικό κεφάλαιο και ταυτόχρονα κάνει τεράστια ζημιά στη χώρα. Και τώρα… τρέχει να προλάβει τα χειρότερα. Η επείγουσα τηλεφωνική επικοινωνία που είχε με τη Μέρκελ και τον Ντάισελμπλουμ είναι ξεκάθαρο ότι πρόκειται για την ύστατη προσπάθεια να μαζέψει τα σπασμένα του Βαρουφάκη. Ψάχνει να κλείσει μια συμφωνία το συντομότερο δυνατόν, πριν είναι αργά και προτού συμβεί κανένα πιστωτικό γεγονός που θα μας φέρει σε ακόμη χειρότερη θέση. Ο έλληνας πρωθυπουργός σπεύδει τώρα ως ικέτης να παρακαλέσει τους Ευρωπαίους να μας λυπηθούν. Αυτή είναι η μεγαλύτερη ήττα για την κυβέρνηση και φυσικά για την Ελλάδα. Ξεχάστηκαν οι ζουρνάδες και τα νταούλια, είναι παρελθόν οι επιθέσεις και οι ύβρεις σε βάρος των δανειστών, δεν υπάρχει πλέον η «εθνική και υπερήφανη διαπραγμάτευση».
Δυστυχώς, η χώρα έχασε τη μεγαλύτερη ευκαιρία να πετύχει μια καλή συμφωνία. Την έχασε πέρυσι από τον Σεπτέμβριο μέχρι τον Δεκέμβριο όταν οι λαϊκιστές της ΝΔ δεν άφησαν την κυβέρνηση να ολοκληρώσει μια τεράστια προσπάθεια πέντε ετών.
Αλλά την έχασε κυρίως με την προκήρυξη των εκλογών και βεβαίως με την καταστροφική (μη) διακυβέρνηση από τον ΣΥΡΙΖΑ. Οι τρεις μήνες της δημιουργικής ασάφειας του Βαρουφάκη κορυφώθηκαν στη Ρίγα, εκεί που ήταν νομίζουμε το κομβικό σημείο για την πορεία της χώρας. Και αυτό γιατί τις επόμενες ημέρες η κυβέρνηση καλείται πλέον οριστικά και αμετάκλητα να αποφασίσει αν θα συμβιβαστεί ή αν θα οδηγήσει την Ελλάδα σε μια ανεπανόρθωτη βλάβη και σε μια πολιτική κρίση με άδεια ταμεία. Η κίνηση Τσίπρα να «αδειάσει» τον Βαρουφάκη και να αναλάβει τη διαπραγμάτευση, δείχνει ότι θέλει τον έντιμο συμβιβασμό έστω και στο παραπέντε.
Όμως, να μη γελιόμαστε. Όποια συμφωνία και αν έρθει στη Βουλή θα είναι πολύ χειρότερη από εκείνη που θα μπορούσε να πετύχει η προηγούμενη κυβέρνηση πριν τα Χριστούγεννα και βεβαίως ακόμη πιο άσχημη από αυτήν που θα μπορούσε να υπογράψει ο Τσίπρας με την ανάληψη της εξουσίας. Τώρα θα είχε απορροφήσει τους κραδασμούς στο κόμμα του, θα είχε τη στήριξη κι άλλων κομμάτων και θα μπορούσε να υλοποιήσει ένα πρόγραμμα ανασύνταξης της χώρας.
Σήμερα, μετά τα τραγικά λάθη, με τους εταίρους εξοργισμένους, με τους θεσμούς να βρίσκονται στα κάγκελα, με κανέναν σύμμαχο και με μια Ευρώπη που μας βλέπει ως «απόβλητους», «αποπαίδια» ή «κακομαθημένους», δεν θα πρέπει να περιμένουμε κάτι καλό. Είναι αλήθεια ότι και οι δανειστές δεν μας έχουν φερθεί καλά. Αλλά κι εμείς τους δώσαμε τις αφορμές για να γίνουν ακόμη πιο σκληροί.
Τώρα, λοιπόν, ο ελληνικός λαός θα πρέπει να προετοιμάζεται για πολύ άσχημες καταστάσεις. Ο λογαριασμός μεγάλωσε τους τρεις αυτούς μήνες. Κι αν κάποιοι ακόμη ανασύρουν το περίφημο «mail Χαρδούβελη», που ποτέ δεν εγκρίθηκε αλλά χαρακτήρισε την προηγούμενη κυβέρνηση, καλό είναι να περιμένουν αυτά που έρχονται. Και τότε θα τραβούν τα μαλλιά τους με την επιλογή που έκαναν.
Ο Τσίπρας κατάφερε το ακατόρθωτο: Να βάλει τους Έλληνες να επιλέξουν αν θα γίνουν Αργεντινή ή αν θα γίνουν μια χώρα φτωχή, ατιμασμένη, χωρίς συμμάχους και απομονωμένη. Μια χώρα… Βαρουφάκη δηλαδή.
Να μας το θυμηθείτε και μέχρι τώρα έχουμε βγει σωστοί με όσα έχουμε γράψει. Έρχονται ραγδαίες πολιτικές και κοινωνικές εξελίξεις. Καλό είναι η κυβέρνηση να… ξαναβάλει τα κάγκελα στη Βουλή και την αστυνομία στο δρόμο. Η οργή αυτή τη φορά θα είναι πολύ μεγαλύτερη.
Ένας Άγγλος ποιητής έγραψε: «Να φοβάσαι την οργή του υπομονετικού ανθρώπου». Δυστυχώς ο Σαμαράς δικαιώθηκε...
