Η εμβληματική στήριξη του Λάκη Λαζόπουλου στον Απόστολο Τζιτζικώστα για την ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας, δεν θα πρέπει να εξέπληξε παρά ελάχιστους....
Στις 22 Νοεμβρίου, διεξάγεται ψηφοφορία για την εκλογή ηγεσίας στο τελευταίο συμπαγές κόμμα εξουσίας της χώρας. Όχι για κάποια λέσχη ακτιβισμού, ή για Μη Κυβερνητική Οργάνωση, στις οποίες θα ήταν ανεκτή η χαλαρότητα και η ελαφρότητα που χαρακτηρίζουν τόσο την καμπάνια όσο και την πολιτική ρητορική του Περιφερειάρχη Κεντρικής Μακεδονίας.
Είναι λοιπόν δυνατόν να πιστεύει κανείς σοβαρά ότι “είδωλα” της δημόσιας σφαίρας θα έμεναν αμέτοχα; Δεν είναι. Δεν θα έμεναν. Δεν έμειναν, όπως δείχνει η ωμή παρέμβαση Λαζόπουλου στα εσωτερικά της Νέας Δημοκρατίας.
Ο σπουδαίος καλλιτέχνης υπήρξε την ίδια στιγμή τα τελευταία χρόνια… σπουδαίος υπερασπιστής του ΣΥΡΙΖΑ, και… σπουδαίος πολέμιος της Νέας Δημοκρατίας.
Έχει λοιπόν τη σημασία του το γεγονός ότι ο Λάκης Λαζόπουλος “ψηφίζει” για την ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας. Και ψηφίζει τον Απόστολο Τζιτζικώστα. Όχι κάποιον άλλο.
Ελάτε τώρα και προσθέστε στον προβληματισμό σας, το… μπάτε σκύλοι, που “φωνάζει” ουσιαστικά ο τρόπος εκλογής αρχηγού στη Νέα Δημοκρατία.
Και προσπαθείστε να βρείτε για ποιόν λόγο, οπαδοί του ΣΥΡΙΖΑ και… θαυμαστές του Λάκη Λαζόπουλου, δεν θα ενδώσουν στον μεγάλο πειρασμό, να δώσουν το αντίτιμο των 3 ευρώ, και να ψηφίσουν για πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας εκείνον που θεωρούν ότι διευκολύνει το κόμμα τους. Δηλαδή… τον ΣΥΡΙΖΑ.
