Στην συνεδρίαση του Δ.Σ. της 1ης Αυγούστου, συζητήθηκε η πρόταση του Δημάρχου να ενταχθεί ο Δήμος στις διατάξεις του άρθρ. 49 του Ν.3943/2011 για την αναχρηματοδότηση του χρέους προς το Τ.Π.&Δ ύψους 11.102.891 ευρώ, επιλέγοντας μάλιστα την μέγιστη περίοδο αποπληρωμής που είναι τα 25 χρόνια.
Η συζήτηση ήταν αποκαλυπτική των προθέσεων και επιδιώξεων της Δημ. Αρχής όσον αφορά τη διαχείριση του συνολικού χρέους του Δήμου.
Είναι φανερό πλέον, ότι εκείνο που επιδιώκει η σημερινή Δημ. Αρχή είναι να τεθεί στη διάθεσή της όσο περισσότερο ζεστό χρήμα γίνεται, χωρίς να νοιάζεται για τις επιπτώσεις που θα προκύψουν για το Δήμο εξαιτίας των αποφάσεων που θα πρέπει να ληφθούν για το επιδιωκόμενο.
Στόχευση της πολιτικής της είναι όλες οι τρέχουσες υποχρεώσεις του Δήμου, χρέη του χθες και του σήμερα, να μετακυλήσουν στο αύριο.
Η αναστολή πληρωμών προς την ΕΥΔΑΠ είναι ένα δείγμα.
Η πρόσφατη αναχρηματοδότηση τοκοχρεολυσίων (δηλ. δάνειο 500.000 e, με επιβάρυνση 267.000 e τόκους) είναι ένα δεύτερο δείγμα.
Όλες οι μέχρι τώρα ενέργειες και πράξεις της, οδηγούν στο συμπέρασμα ότι αποκλειστικό μέλημά της είναι το σήμερα μόνο, και « γαία πυρί μηχθήτω » για το αύριο.
Μοιάζει σαν κάποιον που υποθηκεύει το μέλλον των παιδιών του, για να περνάει αυτός καλά, όσο ζει.
Για να ευοδωθεί όμως ο σκοπός, η Δημοτική Αρχή δημιούργησε το μύθο ότι « ο Δήμος δεν έχει μία », και ίσα-ίσα επαρκούν για να πληρωθούν οι υπάλληλοι.
Το μύθο αυτό, φρόντισε να το καλλιεργήσει επιμελώς από την πρώτη κιόλας στιγμή για να γίνει πιστευτό και να το επικαλείται ως άλλοθι για τις όποιες ενέργειές της, ώστε να τυγχάνει ….κατανόησης και ανοχής.
Πράγματι, πρόκειται περί μύθου. Απόδειξη απτή.
Όταν «δεν έχεις μία», δεν εγκρίνεις-δεν δίνεις έτσι αβασάνιστα 106.000 e ως πρόσθετη αμοιβή στον σύμβουλο διαχείρισης επειδή συμμετείχε λέει σε 3 συσκέψεις κι έδινε οδηγίες.
Τέτοια απλοχεριά μόνο φτώχεια δεν φανερώνει.
Όταν «δεν έχεις μία», δεν κάνεις έργα και προμήθειες εκατοντάδων χιλιάδων ευρω, ούτε τα δίνεις με απευθείας ανάθεση.
Ο ισχυρισμός του Δημάρχου ότι η προτεινόμενη λύση (αναχρηματοδότηση) συνιστά σημαντικό βήμα για την εξυγίανση του Δήμου, είναι τουλάχιστον ατυχής, καθότι πολύ απλά εξυγίανση σημαίνει να μειώνεις το χρέος, κι όχι να το αυξάνεις.
Όταν η προτεινόμενη αυτή λύση, επιβαρύνει το Δήμο με επιπλέον τόκους ύψους 6 εκατομμυρίων ευρώ, είναι υποκριτικό να μιλάει κανείς για εξυγίανση ή για ευνοϊκή ρύθμιση.
Θα μπορούσε, ίσως, να ήταν πιο πειστικός και αληθινός εάν χρησιμοποιούσε τον όρο διευκόλυνση. Αλλά και πάλι, τι είδους διευκόλυνση θα ήταν αυτή, όταν για να σου μειώσει το ποσόν των τοκοχρεολυσίων, σου βάζει ένα επιπρόσθετο φέσι 6 εκατομμ. τόκους σε ένα κεφάλαιο 11 εκατομμυρίων ; Αυτό δεν λέγεται διευκόλυνση, λέγεται χαράτσωμα, και είναι η συνήθης πολιτική των Τραπεζών.
Και πρέπει να γίνει κατανοητό, ότι το Τ.Π.&Δ. είναι και λειτουργεί ως Τράπεζα, κι όχι ως ευαγές ίδρυμα.
Η αναχρηματοδότηση, ως χρηματοπιστωτικό εργαλείο, έχει νόημα και περιεχόμενο όταν γίνεται με ευνοϊκότερους όρους.
Συνδράμει βραχυπρόθεσμα κι εν μέρει στην έξοδο από την δεινή οικονομική κατάσταση που έχεις περιέλθει και αποδεσμεύει πόρους οι οποίοι επενδυόμενοι μπορούν να καταστήσουν εφικτή και λιγότερο επώδυνη την αποπληρωμή χρεών και οφειλών, που είναι και ο κύριος σκοπός της.
Κατά τούτο είναι θετικό και φυσικά αποδεκτό.
Όταν όμως αυτή γίνεται με επαχθέστερους όρους, όπως αυτοί που επιβάλλει το Τ.Π.&Δ. και αποδέχεται η Δημοτική Αρχή, τότε η καταστροφή μπορεί να πάρει λίγο χρόνο, αλλά θα επέλθει.
Το ιδανικότερο – γιατί τότε μόνο θα μπορούσαμε να μιλάμε για σημαντικό βήμα εξυγίανσης του Δήμου – θα ήταν η αναχρηματοδότηση αυτή να μην τον επιβάρυνε με επιπρόσθετους τόκους, ούτως ώστε το όποιο επενδυτικό όφελος από τους αποδεσμευμένους πόρους συν το κέρδος από την απαλλαγή των επιπρόσθετων τόκων, θα εξασφάλιζε το κεφάλαιο για την αποπληρωμή των οφειλών προς τρίτους, θα επέφερε πραγματική εξυγίανση και θα δημιουργούσε τις προϋποθέσεις για μία αναπτυξιακή πορεία του Δήμου.
Το ερώτημα λοιπόν που γεννάται είναι αν υπάρχει τρόπος να γίνει η αναχρηματοδότηση χωρίς επιβάρυνση επιπρόσθετων τόκων.
Και η απάντηση είναι, ΝΑΙ, υπάρχει τρόπος, υπάρχει φορέας και μάλιστα θεσμοθετημένος. Είναι ο «Λογαριασμός Εξυγίανσης και Αλληλεγγύης» του άρθρ.263 του Ν.3852.
Αλλά για να τύχουμε πρόσβασης σε αυτόν, θα πρέπει - είτε με δικό μας αίτημα είτε υποχρεωτικά λόγω υπερχρέωσης - ο Δήμος να ενταχθεί στο «Ειδικό Πρόγραμμα Οικονομικής Εξυγίανσης» των διατάξεων του άρθρ. 262 του Ν.3852/2010, για να υπάρξει μακροχρόνια διασφάλιση της οικονομικής βιωσιμότητάς του.
Αυτή ήταν και η πρότασή μου στο Δημ. Συμβούλιο.
Με την ένταξη στο Ειδικό αυτό Πρόγραμμα, η αναχρηματοδότηση του χρέους θα είναι ένα από τα μέτρα του όλου πακέτου εξυγίανσης, με πρόσθετη όμως επιχορήγηση από τον «Λογαριασμό Αλληλεγγύης» για την κάλυψη του κόστους επιτοκίου των δανείων και χρεολυσίων, που με απλά λόγια αυτό σημαίνει ότι η αναχρηματοδότηση μπορεί να γίνει, χωρίς καμία επιβάρυνση για το Δήμο.
Αβίαστα, συνεπώς, εξάγεται το συμπέρασμα ότι η Δημ. Αρχή διέπραξε ατόπημα με το να προστρέξει να εντάξει το Δήμο στο άρθρ.49 του Ν.3943/2011 και όχι στο άρθρ. 262 του Ν.3852/2010.
Οπωσδήποτε, στην περίπτωση αυτή ο Δήμος θα τεθεί, κατά κάποιο τρόπο, υπό επιτήρηση από το κράτος και θα ελέγχεται για την πιστή εφαρμογή του Προγράμματος.
Τούτο όμως, όπως είπε και ο κ. Δήμαρχος, δεν θέλει να το σκέπτεται ούτε καν ως ενδεχόμενο, τονίζοντας ότι « εμείς είμαστε πολιτικά όργανα και δεν θα γίνουμε υπάλληλοι του Υπουργείου Εσωτερικών. Αυτή είναι πολιτική απόφαση, κυρία Νάννου ».
Θα πρέπει επί τέλους ο κ. Δήμαρχος να καταλάβει ότι δεν νομιμοποιείται να παράγει πολιτική, όπως κατά κόρον αρέσκεται να διαλαλεί, ούτε σε βάρος των συμφερόντων του Δήμου, ούτε με παράνομες αποφάσεις.
Όμως διερωτάται κανείς, όταν ένα ολόκληρο κράτος βρίσκεται υπό επιτήρηση (λόγω της αναχρηματοδότησης του χρέους κι εκεί), ποιά είναι επιτέλους η σημερινή Δημοτική Αρχή που αποφασίζει να επιβαρύνει το Δήμο με 6 εκατομμ. ευρω, μόνο και μόνο για να μην ελέγχεται ;
Είναι δυνατόν, να θυσιάζεται η οικονομική εξυγίανση ενός ολόκληρου Δήμου στο βωμό της όποιας προσωπικής ή πολιτικής μισαλλοδοξίας ορισμένων ;
Το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας (16 υπέρ) δεν παρήγαγε απόφαση, αφού κατά νόμο έπρεπε να συγκεντρώσει 22 ψήφους. Μετά από 3 ημέρες στις 4/8 σε έκτακτη συνεδρίαση επαναφέρεται το θέμα προς λήψη απόφασης, αλλά και πάλι δεν συγκεντρώνει 22, αλλά μόνο 19.
Οι κύριοι της Δημοτικής Αρχής, ερμηνεύοντας, εσκεμμένα ή μη αδιάφορο, και πάλι λανθασμένα το νόμο, την βάπτισαν απόφαση.
Για μια ακόμη φορά, ο κ. Δήμαρχος με αναγκάζει να προσφύγω για να προστατεύσω τα συμφέροντα του Δήμου.
Θα πρέπει επιτέλους η σημερινή Δημοτική Αρχή να μάθει να τηρεί τη νομιμότητα, γιατί τέτοιες ενέργειες δεν περιποιούν τιμή για κανέναν, πολλώ δε μάλλον για τον Δήμαρχο όταν του ακυρώνονται αποφάσεις, η μία μετά την άλλη, ως παράνομες.
Ρούλα Νάννου
Οικονομολόγος
Επικεφαλής Δημοτικής παράταξης ΚΟΝΤΑ ΣΤΟ ΔΗΜΟΤΗ.
