Εντάξει, πέρασε και το 2016, η πρωτοχρονιά βάφτηκε με το αίμα αθώων στην Κωνσταντινούπολη, η παρακμή του τουρκικού κράτους κάνει πιο επικίνδυνους τους ακραίους γείτονες για την ευρύτερη περιοχή.....
Στα καθ’ ημάς, όλος ο κόσμος είναι χαρούμενος, ή τουλάχιστον προσπαθεί να δείξει ότι για μια ημέρα θα ξεχάσει τα προβλήματά του. Εύχεται υγεία, χαρά, προκοπή, περισσότερα λεφτά και όλα αυτά τα τετριμμένα, αλλά τόσο σημαντικά.
Επειδή, όμως, τα πάντα είναι πολιτική και οικονομία, κι επειδή δεν θέλουμε να σηκωθούμε και να φύγουμε από την Ελλάδα μας αυτή τη χρονιά (μιας και αντέξαμε τόσα όλα τα προηγούμενα χρόνια) είναι καιρός να δούμε πόσο καλύτερα μπορεί να μας πάει το 2017. Τι να ευχηθούμε δηλαδή για να γίνει αυτή η χρονιά καλύτερη για όλους μας.
Η πρώτη ευχή είναι να φύγει αυτή η κυβέρνηση. Όχι μεσοβέζικες λύσεις, οικουμενικές, δημοψηφίσματα, ανασχηματισμοί και άλλες τέτοιες ανοησίες. Να ξεκουμπιστούν και να φύγουν και να μην ξαναγυρίσουν. Έχουν κάνει τόσο κακό που κάθε άλλη επιλογή δεν θα βοηθήσει σε τίποτε τη χώρα. Αν είναι μάλιστα να ευχηθούμε να φύγουν και από τη χώρα, να πάνε… Βενεζουέλα, ακόμη καλύτερα.
Η δεύτερη ευχή είναι να γίνει η Νέα Δημοκρατία το κόμμα που θα αλλάξει την Ελλάδα. Κι εκεί δεν χωράνε οι μεσοβέζικες λύσεις. Να σοβαρευτούν όλοι, να φύγουν οι «γαλάζιοι» καλικάντζαροι που έχουν ήδη εμφανιστεί, να φτιαχτεί ένα καλό και υλοποιήσιμο πρόγραμμα εξόδου της χώρας από την κρίση και να βρεθούν και οι σοβαροί Νεοδημοκράτες να το εφαρμόσουν. Ίσως είναι η τελευταία ευκαιρία, μετά το… χάος.
Να υπάρξει μια εθνική προσπάθεια, όχι από τα πολιτικά κόμματα, αλλά από τον κόσμο. Η ίδια η κοινωνία να συνειδητοποιήσει τους εθνικούς κινδύνους και να σοβαρευτεί. Να αναλάβει και ο λαός τις δικές του ευθύνες για τις επιλογές του και να μην κλαίγεται κάθε φορά που στραβώνει κάτι. Είναι κι αυτό μέρος του προβλήματος.
Κάποιοι σοβαροί άνθρωποι σ’ αυτή τη χώρα να βγουν από το καβούκι τους. Να βγουν από τα πανεπιστήμια οι καθηγητές, από τις δουλειές τους οι επιχειρηματίες, από την αφάνεια οι οικονομολόγοι, οι πολιτικολόγοι όσοι μπορούν να βοηθήσουν τη χώρα να πάρει μπροστά. Να διώξουν την καφρίλα και την αμορφωσιά μπας και δούμε άσπρη μέρα.
Μια ακόμη ευχή είναι να αλλάξουν δρόμο οι θεσμοί της χώρας που έχουν μεγάλη σημασία για την πορεία της. Η Δικαιοσύνη π.χ. να γίνει πράγματι ανεξάρτητη και να στέκεται στο ύψος των περιστάσεων όπως με την περίπτωση του ΣτΕ και την εγκληματική προσπάθεια της κυβέρνησης να παραβιάσει το Σύνταγμα. Σε όλες τις περιπτώσεις οι δικαστές πρέπει να δείχνουν ανάλογη ανεξαρτησία, απαλλαγμένοι από τις επιρροές διάφορων λαμόγιων που έχουν εισχωρήσει στο δικαστικό σώμα και παίζουν πολιτικά παιχνίδια.
Η Βουλή επίσης πρέπει να πάψει να είναι ένας χώρος αμόρφωτων και απαίδευτων περαστικών που απλά κάνουν την μπάζα τους. Να πάψει επίσης να είναι ένα εργοστάσιο παραγωγής ρουσφετιών με εκατοντάδες τροπολογίες για την εξυπηρέτηση φίλων και κολλητών.
Τα υπουργεία να γίνουν χώρος παραγωγής έργου κι όχι να κάνουν απλά ρουσφέτια και να διαιωνίζουν την αθλιότητα του δημόσιου βίου της χώρας.
Στην υποβάθμιση βεβαίως του κοινοβουλίου φταίνε αποκλειστικά οι πολίτες που ψηφίζουν αλλά και τα κόμματα που επιλέγουν συγκεκριμένα πολιτικά νούμερα και τα βάζουν στα ψηφοδέλτια. Η Ελλάδα που κάποτε κυβερνιόταν από τους άριστους τώρα έχει τιποτένιους να παίρνουν αποφάσεις για το μέλλον της.
Ανεξαρτήτως κυβέρνησης, το… Μέγαρο Μαξίμου πρέπει να πάψει να είναι ένας χώρος αδιαφάνειας, ένα κλειστό κλαμπ όπου αποφασίζονται πράγματα που αφορούν όλους τους Έλληνες. Πρέπει να πάψει να είναι ένα κονκλάβιο από ανθρώπους που εκτός του ότι δεν ξέρουν τι τους γίνεται είναι και λαμόγια που θέλουν απλά να έχουν εξουσία και να την χρησιμοποιούν πέριξ του Κολωνακίου.
Και βεβαίως, όλοι θα πρέπει να σέβονται όλους. Τη θρησκεία του καθενός, την ιδιαιτερότητά του, το πώς σκέφτεται και πώς μιλά. Μπορεί να υπάρχουν διαφωνίες, αλλά μόνο με τον σεβασμό θα μπορέσει να πάει μπροστά ο τόπος. Αλλιώς… θα γίνουμε Τουρκία και θα σκοτωνόμαστε για τον Μωάμεθ.
Υπάρχουν πολλές ευχές που θα μπορούσαν να γίνουν, αλλά όλα αυτά μοιάζουν με θαύματα που δύσκολα γίνονται. Ζητάμε πολλά, όμως, μόνο έτσι θα μπορούσε αυτή η χώρα να πάει μπροστά. Αλλιώς, για ακόμη μια χρονιά θα σέρνεται…
Ας γίνει το 2017 έτος ανάτασης και αναγέννησης, εθνικής και προσωπικής.
